ŚWIERKI

Świerki (niem. Königswalde - Królewski Las), położone są na wysokości 530-580 m.n.p.m., w dolinie rzeki Włodzicy - na pograniczu Włodzickich Wzgórz i Gór Suchych, w Sudetach Środkowych. Pierwsza wzmianka o miejscowości, pochodzi z 1352 roku. Z ważniejszych wydarzeń z odległej historii miejscowości, warto wspomnieć o zdarzeniu, z 15 lutego 1807 roku, kiedy to pomiędzy Świerkami a Granicznikiem, doszło do większej potyczki, między oddziałami pruskimi a bawarskimi - wchodzącymi w skład armii napoleońskiej. Miała ona istotne znaczenie militarne, ponieważ zmusiła Prusaków do opuszczenia na długie lata, północnej części hrabstwa kłodzkiego. Z dawnej przedwojennej dużej osady w rejonie Granicznika , pozostało jedynie kilka gospodarstw. W 2014 roku z  inicjatywy lokalnego Stowarzyszenia "Trzech Granic" (dawniej Stowarzyszenie Dla Świerk) powstała Ścieżka Spacerowa „Graniczna” , uroczyste otwarcie Ścieżki nastąpiło 20 lipca 2014 roku. Jej początek znajduje się w miejscowości Bartnica, w górnej części Doliny Bystrzycy, między Górami Suchymi, na południowym zachodzie, a Górami Sowimi na północnym wschodzie. Wszelkie informacje o działalności, imprezach i wydarzeniach stowarzyszania, znajdziecie państwo na stronie Facebooku: Stowarzyszenia "Trzech Granic"

Ścieżka Spacerowa „Graniczna” przebiega przez bardzo urokliwą okolicę. Po przejściu pierwszych 500 m ścieżki od dawnego Zajazdu „Zu den zwei Linden” – dziś „Pod dwiema lipami” docieramy na polanę z której rozpościera się  widok na panoramę Gór Sowich oraz na Włodzicę .

               Dawny Zajazd „Zu den zwei Linden” pózniej ,,Nerisa'' a  obecnie „Pod dwiema lipami” .

 Idąc dalej docieramy do kolejnego stanowiska z oznaczeniami zwanego „Rozdrożem nad Granicznikiem”. Stąd można dalej udać się ścieżką oznaczoną kolorem czerwonym na „Granicę” lub ścieżką oznaczoną kolorem niebieskim do starej osady Granicznik (Markgrund). Kolonia powstała dość późno – w II poł. XVIIIw., od początku była osadą tkaczy. W XIX w.  liczba domów w tym przysiółku wynosiła ok. 40. We wsi była gorzelnia, krosna bawełniane i lniane. 

Ta stara osada znana jest z potyczki pomiędzy oddziałami pruskimi a oddziałami bawarskimi wchodzącymi w skład armii napoleońskiej w roku 1807. Zniszczony pomnik  upamiętniający to wydarzenie możemy obejrzeć w pobliżu  „Rozdroża pod Słoneczną” na wys. ponad 700 m.n.p.m. .Dziś w tej osadzie  znajduje się  opuszczona kapliczka , kilka domów oraz ruiny gospody „Gasthaus zum Bergschlőssel”.

                 Na zdjęciu  kaplica na Graniczniku, na początku XX wieku - (poniżej w stanie z 2014r.).

Jeśli zaś udamy się ścieżką czerwoną na „Granicę” dotrzemy do stanowiska ze znakami, wśród których pojawi się drogowskaz do „Trójpańskiego Kamienia”. Obelisk, na szczycie granicznej góry Leszczyniec (736 m.n.p.m.) jest miejscem, gdzie stykały się granice Śląska, Czech i Hrabstwa Kłodzkiego.  Kamień został ustawiony w tym miejscu w roku 1732r. Poniżej szczytu Leszczyńca znajduje się wyrobisko górnicze nieczynnego kamieniołomu trachitu.

Widoki z Bartnicy i Świerk, w kierunku masywu Wielkiej Sowy mogą zachwycić, dlatego warto tu się wybrać na rower i na spacer wspomnianą ścieżką spacerową. Zapraszamy Państwa na ścieżkę spacerową „Graniczna” - z turystycznym pozdrowieniem Stowarzyszenia "Trzech Granic" - poniżej pamiątkowe zdjęcie z otwarcia ścieżki. . 

Przedwojenne Świerki, szczególnie w okresie letnim, były częstym celem wycieczek i popularnym letniskiem, odwiedzanym przez licznie przybywających tu turystów, z różnych rejonów Niemiec. W miejscowości działał punkt informacyjny GGV (Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego), znana karczma sądowa, browar, a także inne gospody i pensjonaty. 

Budynek dawnego browaru przy głównej drodze.

 Wzgórza Włodzickie, to pasmo złożone z kilkunastu niezwykle widokowych wzniesień, położonych w płn.-zach. części Ziemi Kłodzkiej. Najwyższym szczytem Wzgórz Włodzickich jest Góra  Włodzicka -  758 m.n.p.m. Walory widokowe tych wzgórz, doceniono już w ubiegłym stuleciu. Zachowane do dziś, pozostałości przedwojennego zagospodarowania turystycznego (wieże widokowe, schroniska, drogowskazy), są nadal swoistą atrakcją.

      Góra Włodzicka  - widoczna z wielu kilometrów, charakterystyczna góra i symbol-wizytówka miejscowości.

Zainteresowanie krajoznawców, mogą przyciągnąć, liczne przydrożne kaplice odpustowe i szereg polnych krzyży, z czerwonego piaskowca. Walory krajobrazowe Wzgórz Włodzickich, nie da się przecenić, są jedyne w swoim rodzaju. 

Kiedy je zobaczysz, możesz się w nich zakochać na zawsze, tu pozostać i podziwiać je codziennie. Znana współczesna pisarka, laureatką wielu prestiżowych nagród, polskich i zagranicznych, Olga Tokarczuk - za swoje pisarskie gniazdo uznała małą miejscowość w Wzgórzach Włodzickich – Krajanów. 

Wzgórza Włodzickie, od lat przyciągają turystów, gdyż są rejonem doskonale nadającym się do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej. Wycieczka po Wzgórzach Włodzickich, z Świerk do Nowej Rudy na szczyt Kościelca, przekona do walorów tego małego pasma Sudetów, każdego piechura - trasa również, świetnie nadaje się do uprawiania Nordic Walking. 

   Wzgórza Włodzickie - widok w kier. Gór Sowich z okolic Ludwikowic.

Maszerując wspomnianą trasą, odczuwa się  szczególną atmosferę, niemal z każdym postawionym krokiem, na bezleśnych szczytach i stokach, możemy podziwiać wspaniałe i rozległe panoramy Gór Sowich, Gór Suchych, Kotliny Kłodzkiej, a także Kotliny Broumovskiej i dalej położonych pasm górskich.

Przez wieki, Niemcy cenili sobie walory widokowe tej części Sudetów, nie przypadkowo właśnie na Wzgórzach Włodzickich, zbudowali cztery okazałe wieże widokowe - pozostałe trzy znajdowały się na Górze Świętej Anny w Nowej Rudzie, Górze Wszystkich Świętych w Słupcu oraz na Grodziszczu w Bożkowie. 

Wzgórza Włodzickie - widok na Góry Sowie z okolic Jawornika.

Pasmo Wzgórz Włodzickich, można przebyć np. podczas weekendowej wycieczki, dzięki linii kolejowej, która ma swój przystanek również w Świerkach (Świerki Dolne), wystarczy wsiąść do pociągu i przez Kłodzko lub Wałbrzych, przyjechać wprost pod Górę Włodzicką. Podróż kolejowym szynobusem na tej trasie, pozostaje na zawsze w pamięci i można ją zaliczyć, do najważniejszych atrakcji tej części Sudetów.

   Jeden z pięciu wysokich stalowych wiaduktów, na trasie kolejowej Kłodzko – Wałbrzych (Nowa Ruda Zatorze)

O nocleg w pobliżu Świerk i w sąsiednich Górach Sowich - nie musimy się martwic, wystarczy wybrać trasę wycieczki, a w naszej bazie noclegowej, z pewnością można znaleźć ofertę na każdą kieszeń. 

Bar Pod Włodzicą - czynny okresowo w sezonie turystycznym. 

A więc wyruszając na Górę Włodzicką z Świerk, lub w drodze powrotnej z wycieczki - nie musimy się martwic o żywność i napoje, swoje zapasy możemy uzupełnić w dwóch sklepach spożywczych.

Z stacji kolejowej Świerki Dolne, wychodzą szlaki turystyczne: zielony – przez Włodzicką Górę do Nowej Rudy i przez Sokolec na Wielką Sowę. Największa atrakcją miejscowości Świerki, jest Góra Włodzicka. Jest dobrze widocznym szczytem i wybitnym punktem widokowym, górującym  nad wsią.

 Przed i po wojnie -  Góra Włodzicka była prawie łysa, obecnie porośnięta jest świerkowym lasem, który nieco ogranicza te wspaniałe widoki, ale z pewnością jest kilka miejsc z których, możemy podziwiać wspaniałe panoramy Gór Sowich,  Gór Suchych, Kotliny Kłodzkiej a także Kotliny Broumovskiej i dalej położonych pasm górskich. 

Cenionym punktem widokowym, na zboczu Góry Włodzickiej, jest półka skalna. Omawiane miejsce, znajduję tuż nad dużym urwiskiem -  na zielonym szlaku, przy zejściu w stronę Nowej Rudy.Poniżej szczytu Góry Włodzickiej, prawdopodobnie gdzieś na północnym zboczu góry, zbudowano niewielkie schronisko Spitzbergbaude. Był to niewielki drewniany parterowy budynek, z werandą skierowaną w stronę Gór Sowich, obiekt oferował kilka miejsc noclegowych.

W 1911 roku, schronisko było czynne i obsługiwało znaczny ruch turystyczny, co potwierdza widokówka z wyjątkowo ciekawą,  pamiątkową pieczątką schroniska, na której można odczytać polskie nazwisko A.Kowalski.

Przed wojną, powstało murowane (prawdopodobnie na początku lat trzydziestych) schroniska Spitzberbaude, zlokalizowane było u podnóża Góry Włodzickiej, powyżej starych poniemieckich kamieniołomów, nie można wykluczyć że budynek murowanego schroniska  Spitzberbaude, powstał na miejscu wspomnianego drewnianego. Potwierdza to zdjęcie poniżej z budowy schroniska,  na pierwszym planie drewniany barak, do złudzenia przypominający dawne schronisko Spitzberbaude.

                             Budynek schroniska  Spitzberbaude - w latach 20-tych, XX wieku.

Murowane schronisko,  prawdopodobnie powstało w latach 1931-1932 lub wcześniej, na miejscu drewnianego. (na zdjęciu widnieje napis Kreis Neurode - który wraz z likwidacją noworudzkiego powiatu, nie mógł być dodawany od drugiej połowy 1932 roku).

 Sala nowego schroniska  Spitzberbaude - jak widać na załączonym zdjęciu, miała już typowe wyposażenie, skromnego sudeckiego schroniska, a więc nie mogło zabraknąć pianina.

Na dwóch zdjęciach powyżej -  świetlica schroniska  Spitzberbaude

Murowany budynek schroniska Spitzbergbaude,  posiadał również kilka miejsc noclegowych i dobrze zaopatrzony bufet dla turystów. Budynek schroniska, istniał jeszcze kilka lat po wojnie, mieszkał w nim z rodziną, prawdopodobnie Niemiec o nazwisku Weiss. Niestety wkrótce po jego odejściu, w drugiej połowie lat czterdziestych, budynek przestał istnieć i obecnie praktycznie, nie pozostał po nim żaden ślad.

W 1927 r. na szczycie Góry Włodzickiej, zbudowano wieżę widokową z tarasem, nakrytym namiotowym daszkiem, a przy ziemi poszerzona o kwadratowy schron, z bufetem dla turystów.

Wieża zbudowana była, z gotowych bloczków, jak na owe czasy był to nowatorski pomysł. Materiały użyte do zbudowania wieży -  jak na niemieckie standardy, nie były najlepszej jakości i nie sprawdziły się w surowych  górskich warunkach. Dlatego już kilka lat po otwarciu,wieża wymagała gruntownego remontu. Z wielką pompą, w czasach rządów brunatnych koszul,wieża  ponownie bardzo uroczyście została oddana do użytku dla turystów.

 Odbudowa wieży widokowej, na szczycie Góry Włodzickiej, przyczyniła się do rozkwitu turystyki i wzrostu znaczenia wsi na mapie turystycznej Sudetów.Dziewiątego października 2018 roku, uroczyście otwarto wieżę widokową na Włodzickiej Górze. Nowa wieża stoi na najwyższym wzniesieniu Włodzickich Wzgórz, na wysokości 757 m n.p.m.,. Dawna niemiecka wieża oddana została do użytku,16 października 1927 roku, zbudowana została z pustaków wykonanych z miejscowego melafiru, miała 14,6 m wysokości i tyle też wysokości liczy sobie nowa polska wieża. 

Wieże odbudowano w ramach projektu „Polsko-czeskiego Szlaku Grzbietowego – część wschodnia”. Wieża została odbudowana na wzór oryginalnej przy użyciu podobnych materiałów, na platformę widokową prowadzi 50 schodów. Do wieży można dojść trzema szlakami turystycznymi: czerwonym od wsi Świerki, zielonym od stacji kolejowej Świerki Dolne i niebieskim z Ludwikowic Kłodzkich. Planując wycieczkę na Górę Włodzicką, możemy przyjechać pociągiem, wysiadamy na stacji Świerki Dolne i idziemy mocno pod górę szlakiem zielonym, około kilkadziesiąt minut.

Góra Włodzicka, widziana od północy, ma charakterystyczny kształt, który na zawsze pozostaje w pamięci, stroma na podejściu  od strony Świerk, z charakterystycznym, wypukłym okrągłym wierzchołkiem.25 września 2009 roku, na Górze Włodzickiej, odbył się 10-ty Zlot Turystyczny „Spotkajmy się na wieży”. Najważniejszym punktem zlotu, było uroczyste otwarcie punktu widokowego, na szczycie Góry Włodzickiej.  

  Widok na Góry Sowie, z ruin starej wieży widokowej na szczycie Góry Włodzickiej 2009 rok.

Z wspomnianego punktu, rozlegają się malownicze i rozlegle widoki i przepiękna panorama Gór Sowich. Podczas zlotu, Sołtys Wacław Łukasiewicz podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do otwarcia trasy. Szlak turystyczny został oczyszczony i odnowiony, dzięki staraniom sołectw ze wsi Świerki i Ludwikowice Kłodzkie.

Koszty związane z odnowieniem szlaku turystycznego, sfinansowało częściowo Stowarzyszenie dla Świerk , a wszystkie roboty zostały wykonane, przez pracowników sołectw Świerki i Ludwikowice oraz całą rzeszę wolontariuszy. Oprócz tego, zabezpieczono drewnianymi barierkami, niebezpieczne miejsca. Na szczycie ustawiono drewniany krzyż, który poświęcił ks. Stanisław, miejscowy proboszcz. - Jest to wotum wdzięczności, za odzyskaną przed 20 laty wolność. Ma być też prośbą, o błogosławieństwo Boże, dla mieszkańców gminy Nowa Ruda. 

 Góra Włodzicka  - widok z od strony Głuszycy.

Na Górze Włodzickiej, planowano wydobywać melafir, przeciwko temu pomysłowi, solidarnie zaprotestowała cała lokalna społeczność -  mieszkańcy wsi Świerki, ekolodzy, działające w gminie stowarzyszenia a także pisarka Olga Tokarczuk. Dzięki zdecydowanej postawie uczestników protestu, ostatecznie chęć zysku za wszelką cenę, przegrała z zdrowym rozsądkiem i mądrością mieszkańców noworudzkiej gminy.

Świerki - miejsce spoczynku przy drodze Kłodzko-Wałbrzych - obok znak informacyjny, o punkcie widokowym na Górze Włodzickiej

Stowarzyszenie Dla Świerk, Fundacja Odnowy Ziemi Noworudzkiej, Nadleśnictwo Jugów, Polski Klub Ekologiczny Koła Nowa Ruda - zorganizowały spotkanie na Górze Włodzickiej w Świerkach, w I rocznicę odrestaurowania szlaku. Uroczystość połączona była, ze „Spotkaniem przy wieży" w ramach Noworudzkiej Jesieni Ekologicznej, z udziałem uczniów noworudzkich szkół.TV Kłodzka nadała reportaż w 2010 roku z rocznicy uruchomienia punktu widokowego i uratowanie Góry Włodzickiej, od niechybnej ,,śmierci'' -->express-miejski.pl

Wzgórza Włodzickie - zielony szlak turystyczny ( Kościelec - Wielka Sowa) - gwarantuje piękne widoki  i niezapomniane wrażenia  szczególnie na odcinku Nowa Ruda - Świerki.

W centrum wsi stoi,  barokowy kościół parafialny "Świętego Mikołaja" z 1754 roku.W 1998 r. po dokonanych remontach kościoła, parafia w Świerkach obchodziła uroczystości jubileuszowe, z okazji 250-lecia budowy kościoła.

 Po 2004 roku, odrestaurowano również przydrożne kapliczki a wśród  nich, piękną kaplicę poświęconą Matce Bożej.
  

Tunel kolejowy

W Świerkach - Pod Świerkową Kopą w 1880 r. wykuto jeden z najdłuższych w Sudetach tuneli o długości 1171 m. Tunel pod Świerkową Kopą, to jeden z najdłuższych tuneli w Sudetach. Pierwszy tunel,wydrążono w latach 1876-1879. Pierwszy pociąg, przejechał tunelem 15 października 1880 roku, po zakończeniu wszystkich prac na jednotorowej trasie. Pod koniec XIX wieku, postanowiono wybudować drugi równoległy tor.Tunel został oddany do ruchu, w 1912 roku. W lutym 1945 roku, jadący w kierunku Wałbrzycha pociąg medyczny z rannymi, oraz personelem medycznym, uległ awarii w tunelu pod Świerkową Kopą. Ze względu, na duży spad torowiska, skład z niesamowitym pędem,cofał się w kierunku Kłodzka.Na stacji Ludwikowice Kłodzkie, został skierowany, na wznoszący się pod górę boczny tor. Spodziewano się, że jadąc pod górę, pociąg wyhamuje. Jednak kozioł oporowy, nie wytrzymał uderzenia i skład z ludźmi na wysokości osiedla Orkany, runął w dół - zapalając się. Oficjalnych danych, na temat tego wypadku nie podano, prawdopodobnie było wielu zabitych. 

Drugi równoległy, wydrążono w latach 1909-1911. Prowadzi nim, interesująca linia kolejowa z Kłodzka do Wałbrzycha, którą poprowadzono m.in. po wysokich stalowych wiaduktach.

Z koleją wiąże się tez ciekawostka, dotycząca  ówczesnej stacji Świerki, znajdowała się ona nie na terenie wsi Świerki ale na terenie Bartnicy- Wyrębiny. Na trenie  miejscowości istnieje do dzisiaj przystanek kolejowy Świerki Dolne. Czynną linie kolejową  Kłodzko - Wałbrzych obecnie obsługuje kolejowy szynobus. Przeżyj bardzo ciekawą wirtualną podróż szynobusem z Walbrzycha do Kłodzka, na tej wyjątkowej trasie.

Na terenie miejscowości, czynny był do 2012 roku duży kamieniołom, dawniej przez wiele lat przez wieś przebiegała kolejka linowa, transportowała ona urobek z kamieniołomów na stacje kolejową, po likwidacji kolejki linowej -  na trwale w pejzaż okolic wpisał się taśmociąg, który  podzielił los kolejki linowej. Z pewnością wpłynęło to na poprawę walorów turystycznych miejscowości.

W Świerkach (tuż przy drodze Kłodzko-Wałbrzych),położone jest gospodarstwo rolne i ośrodek treningowy kłusaków francuskich, pod nazwą  „Stajnia Świerki” . Stajnia Świerki” jako ośrodek treningowy kłusaków francuskich zaczęła funkcjonować w 2010 roku. Wiosną 2012 roku w Świerkach powstał pierwszy profesjonalny tor treningowy, na którym szlifują formę kłusaki. Stanowisko trenera i czynnej zawodniczki piastują Paula Żakowska i jej brat – Bartłomiej Żakowski.

W Rankingu Powożących w roku wyścigowym w sezonie 2012 znajdują się w czołówce zawodników startujących zarówno na wrocławskich Partynicach, jak i na warszawskim Służewcu.  Stajnia Świerki, organizowała w poprzednich latach: Dzień Pokazowy w Stajni Świerki. Ostatnia impreza odbyła się w sobotę 18 sierpnia 2012 roku, z obszerną fotorelacją i opisem wydarzeń możecie się zapoznać na stronie internetowej Stajni Świerki stajniaswierki.pl Podczas imprezy w Świerkach, była możliwość obejrzenia czterech pokazowych gonitw dla kłusaków francuskich w sulkach. Pomiędzy gonitwami odbywały się wyścigi kolarskie oraz konne w stylu west. Stajnia Czarny Koń, zaprezentowała również umiejętności swoich rumaków w towarzyszeniu muzyki i przy zachodzącym słońcu, co dodało uroku przedstawieniu. 

 Stajnia Świerki jest otwarta na możliwość odbywania praktyk przygotowujących do egzaminu na powożących i trenerów. Jest także opcja umieszczenia koni na treningu. 

Świerki na starej pocztówce

Bartnica

 Bartnica jest spokojną i malowniczą wsią, o luźnej zabudowie, położona jest w dolinie Bystrzycy na wysokości 540-630 m n.p.m.,  miedzy Górami Suchymi od zachodu, Wzgórzami Włodzickimi od południowego wschodu i Wzgórzami Wyrębińskimi. Zabudowania Bartnicy, są mocno porozrzucane po okolicznych malowniczych wzgórzach i ciągną się na długości ponad dwóch kilometrów. 

Wieś,  stanowiąca naturalną granicę, oddzielającą Góry Sowie od Gór Suchych ,dzieli się na dwie części. Południowo-zachodnia część wsi, położona jest na obszarze Gór Suchych, a górne zabudowania, wchodzą na wschodnie zbocza Leszczyńca, w Górach Kamiennych (szczyt Leszczyńca, znajduje się  po czeskiej stronie Gór Kamiennych).

 Natomiast północno-wschodnia część, położona na Wzgórzach Wyrębińskich, po prawej stronie Bystrzycy, graniczy z  Górami Sowimi i z miejscowością Sierpnice.W Bartnicy można podziwiać piękne i malownicze widoki, z górnej części wsi, rozpościera się interesujący widok na kulminacyjny masyw Gór Sowich z Wielką Sową w środku, i widoczną wieżą widokową na jej szczycie.

Północno-wschodnia, dolna część wsi kolonia Wyrębina , sąsiaduje z Sierpnicą, ostatni dom w Bartnicy, jest również ostatnim domem powiatu kłodzkiego - na zdjęciu poniżej.

  Bartnica zaprasza na nocleg, do pensjonatu Pod Dwiema Lipami. Budynek pensjonatu, z jednej strony graniczy z lasem, a z drugiej zapewnia malowniczy widok na Góry Sowie.

                         Dawny Zajazd „Zu den zwei Linden” pózniej ,,Nerisa'' a obecnie „Pod dwiema lipami” .

 Widoki z miejsca gdzie się znajduje pensjonat, w kierunku masywu Wielkiej Sowy, mogą zachwycić, dlatego warto tu się wybrać na rower i na spacer wspomnianą ścieżką spacerową „Graniczna” .W niewielkiej odległości od pensjonatu ( około 0,5 km), idąc ścieżką leśną w górę (po zboczu Leszczyńca), dojdziemy do granicy polsko-czeskiej, a dalej do miejscowości turystycznej Janovicki.

Chata Vyhlídka - najpopularniejsza gospoda  w Janowiczkach  

Penzion Zámeček www.penzionzamecek.com Pensjonat Zamecek jest usytuowany 100 metrów od wyciągów w ośrodku narciarskim Janovičky. Obiekt ten mieści się w odrestaurowanej gospodzie z początku XX wieku i oferuje taras z panoramicznym widokiem.W Janowiczkach, możemy spróbować kuchni czeskiej, a w zimie pojeździć na nartach zjazdowych (wyciąg orczykowy) i śladowych( trasy dla narciarzy biegowych).

Narciarski węzeł Janovičky oferuje także wieczorna / nocną jazdę na nartach po dobrze oświetlonych trasach. Amatorzy biegówek znajdą tu lżejsze i trudniejsze trasy, z turystycznymi trasami do biegania „po śladach" włącznie.

TRASY ZJAZDOWE

   Bartnica -  Budynki dawnej  placówki Straży Granicznej

  W 2010 roku, rozpoczęta została budowa nowego bardzo ładnego kościoła, kościół został konsekrowany w 2012 roku, po 27 miesiącach budowy. Kościół w Bartnicy, powstał dzięki życzliwości wielu ludzi i instytucji. Ks.Tadeusz Duda, proboszcz parafii, w pięknych słowach ujął znaczenie i trudności powstania swojego i parafian dzieła: budowa była możliwa tylko dlatego, że Bóg jej chciał, po ludzku nie powinna być zakończona, ponieważ… w ogóle nie powinna się rozpocząć. Kościół jest pod wezwaniem  bł. Jana Pawła II w Dolinie Miłosierdzia. W witrażach kościoła widnieją kard. Wyszyński i bł. Jerzy Popiełuszko. To dzieło jest waszym wyznaniem wiary, tym donioślejszym, że uczynionym z jednej strony w czasach laicyzacji, a z drugiej w Roku Wiary – mówił w dniu konsekracji bp Ignacy. – Wyznaniem czytelnym nie tylko dla nas, ale także dla przyszłych pokoleń. Możecie być z tego dumni – zwracał się do parafian, proboszcza i dobrodziejów.
 Taki  kościółek, to wymarzone miejsce na ślub, a później z pewnością czeka młodą parę.... długie i szczęśliwe pożycie małżeńskie :).

Fotki z Bartnicy...

 Bartnica na starej pocztówce

Przedwojenny widok na Bartnicę od strony Leszczyńca.