Wieś gminna
Kamieniec Ząbkowicki, woj. donoslaskie,powiat ząbkowicki, założona została około 1210 roku, wraz z klasztorem augustianów.W Kamieńcu warto zwiedzić: -
Pałac Marianny
- www.palacmarianny.com.pl
- Czerwony Kościółek. Ul. Zamkowa 6 przy parkingu pod pałacem , pełniący obecnie rolę centrum wystawienniczego, w którym odbywają się koncerty i cykliczne wystawy.
- Opactwo Cystersów w Kamieńcu Ząbkowickim -zespół klasztorny oo. cystersów, z XIV-XIX w., pl. Kościelny 1-12:
- Kościół pocysterski, piękna, potężna w formie, gotycka świątynia z barokowym wystrojem
- Klasztor, obecnie Muzeum Regionalne mające siedzibę w budynku dawnego konwentu zakonnego pl. Klasztorny 3 prezentuje eksponaty ilustrujące historię Kamieńca Ząbkowickiego i jego okolic.
Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim to jeden z najwspanialszych obiektów w Europie,
jest też największy neogotyckim pałacem na naszym
kontynencie.Imponujące pod względem rozmachu. romantyczne
zamczysko powstało z inicjatywy skandalizującej księżnej
niderlandzkiej Marianny Luisy Orańskiej, która po
odziedziczeniu ogromnego majątku po swojej matce, królowej
Wilhelminie i pomnożeniu go poprzez prestiżowe małżeństwo
z synem króla Prus, wybrała Kamieniec jako miejsce dla
swej wytęsknionej rodzinnej rezydencji.
Pałac
w Kamieńcu to genialne dzieło, kompromisu między wybitnym
talentem projektanta Karla Schinkla i baśniowych marzeń księżnej
Marianny Wilhelminy Orańskiej.Na jej decyzję, wpływ
miały przede wszystkim, niepodważalne walory krajobrazowe
okolicy, ale również swoisty romantyczny historyzm, bowiem z
kamienieckim przyczółkiem wiązały się przekazy o polskiej
księżniczce i księciu ziębickim, ich wielkiej miłości, spełniającej
się w legendarnej warowni, stojącej rzekomo na wybranej przez
Mariannę Zamkowej Górze.Budowę zamku w Kamienieńcu
Ząbkowickim rozpoczęto w 1838 roku. Zaprojektował go
wybitny architekt, twórca Muzeum Pałacowego w Berlinie -
Karl Schinkel. Był to największy tego typu obiekt w
Europie Środkowej, większy od Malborka - inwestycja ta
kosztowała równowartość trzech ton złota. Był to pałac
prawdziwie bajkowy, z parkiem pełnym fontann, wodospadów, stawów,
strumieni…Jego wystrój był tak bogaty, że podobno konie w
stajni przeglądały się w kryształowych lustrach, wiszących
nad żłobami.
Księżna
Marianna zapisała
się w historii bardzo racjonalną i skuteczną
działalnością ekonomiczną, dzięki jej
staraniom powstała cała sieć górskich dróg
w Kotlinie kłodzkiej. Na własny koszt wybudowała
drogę z Ząbkowic Śląskich do przełęczy Płoszczyna
w Górach Bialskich, która wiodła m.in. przez Kamieniec
Ząbkowicki, Złoty Stok, Lądek Zdrój, Stronie
Śląskie, Bolesławów i Nową Morawę –
łącznie 55,29 km. Wybudowała drogi
gospodarcze i dukty. Umożliwiło to rozwój
okolicznych wsi, pozwoliło zagospodarować
rozległe kompleksy leśne, głównie w Górach
Bialskich i Masywie Śnieżnika.
Wprowadziła nowe zasadzenia i rozwinęła
gospodarkę leśną. Na terenach nizinnych kazała
zakładać stawy rybne z hodowlą pstrąga. W
1843 r. koło Stójkowa wybudowała wysoki piec
hutniczy, fryszerkę i szlifiernię, przerabiające
rudę z Siennej i Janowej Góry. W 1864 r. założyła
w Stroniu Śląskim hutę szkła, która działa
jeszcze do niedawna pod nazwą Huta Szkła
Kryształowego "Violetta". W pobliżu
Stronia Śląskiego założyła kamieniołomy
marmuru, które funkcjonują do dzisiaj, a
ponadto wybudowała 3 nadleśnictwa i 26 leśniczówek.
Marianna Wilhelmina Orańska
Na
jej ziemiach pod Śnieżnikiem, założono
specjalistyczną farmę krów, zarządzaną
przez, sprowadzonego z alpejskich łąk,
Szwajcara. Farma ta potem stopniowo przekształciła
się w schronisko turystyczne. W pamięci
poddanych pozostała jako Dobra Pani i utrwalona
została w wielu nazwach miejscowych w okolicach
Masywu Śnieżnika. Do dzisiaj istnieją
Mariańskie Skały, Droga Marianny, Marianówka,
Źródło Marianny, Biała i Zielona Marianna (nazwa
lokalnych złóż marmuru). Ewenementem jest, że
pamięć ta przetrwała mimo całkowitej wymiany
narodowościowej na ziemi kłodzkiej po II
wojnie światowej. Na jej pamiątkę w Lądku-Zdroju,
przed kościołem ewangelickim (którego budowę
również finansowała) postawiono pomnik, który
stoi w połowie drogi między Kamieńcem
a Starym Mĕstem. Również w
dzisiejszych czasach nie zapomina się o zasługach
Marianny Orańskiej, jej imieniem
nazywane są szkoły i instytucje m.in. w Stroniu
Śląskim (gimnazjum, przychodnia zdrowia).
Upamiętniono ją także kamieniem pamiątkowym
w Międzygórzu oraz tablicą na budynku Schroniska
PTTK "Na Śnieżniku".
Zmarła wiosną 1883 roku w wieku 73 lat i
pochowana została na cmentarzu przykościelnym
w Erbach nad Renem.
Ratunkiem
dla popadającego w kompletną ruinę pałacu okazał się Włodzimierz
Sobiech, który wydzierżawił zamek i zajął się jego odbudową.Włodzimierz
Sobiech, pracownik poznańskiej akademii rolniczej,wydał
podobno na remont 6 mln zł (przeznaczył na ten cel cały
spadek, jaki otrzymał po krewnych z Zachodu). Niestety z powodu
ograniczonych środków pałac nie odzyskał dawnej świetności.
Złą sławę ,, pan dzierżawca'' (jak go nazywał
przewodnik z zamku), zyskał z związku z licznymi interwencjami
w obronie sfory psów z zamku, które według opinii Towarzystwa
Opieki nad Zwierzętami z Wrocławia - trzymane były w zamku, w
złych warunkach. Od śmierci Włodzimierza Sobiecha
zamek stoi zamknięty i zobaczyć go można tylko z zewnątrz.
Po znajdujących się niegdyś na terenie parku tarasach, rzeźbach,
kolumnach i fontannach pozostały już tylko rumowiska, gruzy
albo puste miejsca.W wyremontowanej części zamku mieścił
się parę
lat temu hotel ,,Castel'', była również kawiarnia, ale
dzisiaj pozostały po tym tylko szyldy i zamknięte na cztery
spusty bramy z tabliczkami "wstęp
wzbroniony".Istnieje nadzieja że po całkowym przejęciu
zamku przez jego właściciela czyli gminę Kamieniec (umowa
dzierżawy jeszcze nie wygasła a można ją dziedziczyć) ten
piękny zamek stopniowo będzie remontowany. Patrząc na
historie współczesną Pałacu w Pieszycach
- taka nadzieja ma racje bytu. W chwili obecnej 2014r, już
widać pierwsze efekty pacy, włożonej przez gminę, w zamek
wykonywane są różne prace remontowe, otoczenie zamku zostało
posprzątane a co najważniejsze, cudowny pałac Marianny można
zwiedzać.www.palacmarianny.com.pl
Najstarsza
fundacja cysterska w Sudetach i jeden z
najcenniejszych zabytków sakralnych w Polsce. Opactwo
Henrykowskie, otoczone jest urokliwym parkiem
krajobrazowym, to jeden z najcenniejszych zabytków
sakralnych w Polsce. Wnętrze gotyckiego kościoła
klasztornego jest barokowe, w wystroju uwagę przyciągają
wspaniałe obrazy i polichromie. W ołtarzu głównym
rzeźby Macieja Steinla i obraz „Boże Narodzenie w
wizji św. Bernarda” - dzieło Michała Willmanna,
najwybitniejszego malarza śląskiego baroku. W 2 poł.
XIII w. spisano w Henrykowie tzw. księgę henrykowską
- znajduje się w niej pierwsze zdanie w języku
polskim.
Opactwo
Cystersów w Henrykowie to miejsce historyczne,
posiadające dodatkowo niezwykłe walory przyrodnicze.
Sprzyja to uprawianiu turystyki. Dla miłośników
aktywnego spędzania czasu wolnego niewątpliwie atrakcją
jest rozwinięta sieć szlaków turystycznych (między
innymi szlak cysterski).Każdy
zwiedzający z pewnością zaspokoi tu potrzebę
poznawania zabytków i zdobywana wiedzy historycznej.
Otoczenie wokół wielowiekowych budowli, znacznie
odbiegające od zurbanizowanej architektury, sprzyja także
odpoczynkowi w bliskości z naturą.W
rozległych ogrodach klasztornych z pawilonem i oranżerią
rośnie cis - pomnik przyrody o obwodzie 316 cm i 11 m
wysokości
Najstarsza
fundacja cysterska w Sudetach i jeden z najcenniejszych
zabytków sakralnych w Polsce. Opactwo Henrykowskie,
otoczone jest urokliwym parkiem krajobrazowym, to jeden z
najcenniejszych zabytków sakralnych w Polsce. Wnętrze
gotyckiego kościoła klasztornego jest barokowe, w wystroju
uwagę przyciągają wspaniałe obrazy i polichromie.W ołtarzu
głównym rzeźby Macieja Steinla i obraz „Boże Narodzenie w
wizji św. Bernarda” - dzieło Michała Willmanna,
najwybitniejszego malarza śląskiego baroku. W 2 poł. XIII w.
spisano w Henrykowie tzw. księgę henrykowską - znajduje się
w niej pierwsze zdanie w języku polskim.
Początek budowy w roku 1222, koniec ok. 1760. Gotycko-romańska
budowla zbarokizowana w XVII i XVIII w. rękami najlepszych rzeźbiarzy
i malarzy. Najpiękniejsze są stalle (ławy dla zakonników),
których budowa i zdobienie trwały aż 150 lat. Składają się
z dwóch podwójnych rzędów siedzeń z 30 płaskorzeźbami na
zapleckach,8 figurami papieży, kardynałów biskupów na
balustradach. Zwieńczenie stalli to grupy muzykujących i
śpiewających aniołów. Znakomitego dłuta są ołtarze, inne
rzeźby i empory. W wystroju wspaniałe obrazy i
polichromie. W ołtarzu głównym rzeźby Macieja Steinla i
obraz Boże Narodzenie w wizji św. Bernarda - dzieło
Michała Willmanna, najwybitniejszego malarza śląskiego
baroku. Jego dzieła wiszą też w nawie płd., pozostałe
obrazy malowali jego uczniowie. Za prezbiterium trzy barokowe
kaplice. W jednej z nich p.w. św. Marii Magdaleny nagrobki
piastów śląskich z linii ziębickiej: Bolka II i jego żony
Juty. Od ok. 10 lat w klasztorze kształcą się klerycy wrocławskiego
Metropolitalnego Seminarium Duchownego.W 2 poł. XIII w.
spisano w Henrykowie "Liber Fundationis Claustri Sanctae
Mariae Virginis in Heinrichow", tzw. księgę henrykowską
- cenne żródło do historii stosunków społecznych,
gospodarczych i narodowościowych Śląska. Znajduje się w niej
pierwsze zdanie zapisane w języku polskim zob. hasło
Brukalice.
Interesujący
film o opactwie także na stronie klasztoru: www.henrykow.eu
Dojazd: Wrocław-Henryków:
PKS, Trasa: Droga 5 (8, E67), Droga 8 (E67), Droga 5, Droga A4
(5, E40), Droga 396, Droga 395, Droga 385 (395); 73,9km Kontakt:
Opactwo cystersów w Henrykowie, pl. Cystersów 1, 57-210 Henryków
tel. +48 74 8105069
Krzeszów
to mała miejscowość położona w Kotlinie Kamiennogórskiej
na Dolnym Śląsku. Od czasu powstania Diecezji
Legnickiej jest jej głównym sanktuarium i miejscem
pielgrzymkowym. Opactwo
cystersów w Krzeszowie to zabytek najwyższej
światowej klasy, znajdujący się na Liście Prezydenta
RP i będącym żelaznym kandydatem do UNESCO,
tedy przebiega również główny Europejski Szlak
Cysterski oraz Sudecka Droga św. Jakuba.
Bazylice
Mniejszej pw. Wniebowzięcia NMP w ołtarzu głównym mieści
się najcenniejszy skarb Diecezji Legnickiej - ikona Matki
Boskiej Łaskawej. Słynący łaskami obraz czczony jest na
przestrzeni dziejów przez Czechów, Polaków, Niemców i Węgrów.
Jest to najstarszy, bo XIII-to wieczny wizerunek Matki
Boskiej na ziemiach Polski, i jeden z pięciu
najstarszych w Europie. 2 czerwca 1997 r. Jan Paweł II podczas
pielgrzymki do Legnicy ukoronował obraz.Uroczysta
intronizacja obrazu odbyła się w Krzeszowie 17
sierpnia 1997 r. W okresie od 25 marca 1996 r. do 10 września
1997 r. na terenie Diecezji Legnickiej miała miejsce
peregrynacja kopii wizerunku Madonny Krzeszowskiej. Obraz
nawiedził wówczas 523 kościoły i 37 kaplic zakonnych.Obraz
namalowany jest temperą na modrzewiowej desce o rozmiarach 60 x
37,5 cm. Zadumana Matka Boska z Dzieciątkiem Jezus na
prawym ramieniu lewą dłoń trzyma na sercu. Głowa i ramiona
Maryi otulone są czerwonobrunatną chustą. Dziecię odziane
jest w zielono - złotą szatę i w lewej rączce trzyma zwinięty
pergamin, prawą rękę zaś unosi w geście błogosławieństwa.
Główkę kieruje w stronę Matki. Tło obrazu jest złote.
Obraz otacza barokowa rama z kunsztowną ornamentacją i napisem
"Gratia Sanctae Mariae" (Łaska Świętej Maryi).
Twórca ani też data namalowania obrazu nie są znane.
Corocznie, 15 sierpnia, w dniu odpustu obraz jest zdejmowany z ołtarza
głównego i niesiony w uroczystej procesji przez
przedstawicieli stanów: kapłanów, ojców, matki, młodzież męską
i żeńską, górników i dzieci przy dźwiękach pieśni
maryjnych. Matka Boska Łaskawa zwana jest też Królową
Sudetów.
Zwiedzanie:
Swój pobyt w Sanktuarium proponujemy rozpocząć od
wizyty w Obsłudze Pielgrzyma (po lewej stronie bazyliki)
gdzie uzyskają Państwo wszelkie informacje dotyczące
zwiedzania, mogą tam również Państwo wynająć przewodnika,
uzyskać wstępu do kościoła Św. Józefa,Mauzoleum
Piastów i na wieżę, a także skorzystania z
toalety. W Obsłudze Pielgrzyma znajduje się również sklep z
pamiątkami, można tam znaleźć również książki i
wydawnictwa zarówno o tematyce religijnej jak i turystycznej.
Obsługa
Pielgrzyma jest czynna w miesiącach od maja do października
w godzinach od 900 do 1800; w pozostałych miesiącach od 900 do
1500. Fotografowanie i filmowanie bez zgody Kustosza Sanktuarium
jest całkowicie zakazane. Ze względu na szacunek dla
miejsca przypominamy o stosownym stroju. Zapraszamy do restauracji ,,Stara wozownia”. Przy
smacznym i niedrogim posiłku lub pysznej kawie i domowym
ciastku mogą Państwo na dużym ekranie obejrzeć z bliska
niezwykłe dzieła zgromadzone w krzeszowskim Sanktuarium.
Restauracja dysponuje również salą na piętrze, w której można
organizować różnego rodzaju imprezy okolicznościowe.
Grupy
zorganizowane prosimy przed przybyciem o wcześniejsze zgłoszenie
w celu rezerwacji oprowadzania, przewodnika i/lub posiłku.
Od 2011 roku sanktuarium można zwiedzać przy pomocy
AUDIOPRZEWODNIKÓW, więcej informacji w Obsłudze Pielgrzyma
Monumentalny
zamek niezwykle malowniczo położony na cyplu skalnym, nad wąwozem
Pełcznicy, ok. 3 km na płn. od Wałbrzycha. Zbudowali go
Piastowie Świdniccy w XIII w., a po wygaśnięciu dynastii
przejęła go ostatecznie w XVI w. rodzina Hochbergów i posiadała
do 1939 r. Przez 600 lat zamek był bezustannie przebudowywany i
rozbudowywany aż do pocz. XX w.
Obecnie
obok Malborka i krakowskiego Wawelu to największy zamek w
Polsce: ponad 400 sal o łącznej kubaturze 150 000 m sześć.
Majątek Hochbergów pozwalał na zatrudnianie
najlepszych architektów i artystów W zamku ekspozycja wnętrz
pałacowych, m.in. wspaniała Sala Maksymiliana barokowym
malowanym plafonem. Zwiedzać można samodzielnie lub z
Przewodnikiem. Dodatkowo można wspiąć się na najwyższą wieżę.
Na potrzeby rodziny książęcej powstała olbrzymia
stadnina koni, gdzie trzymano kilkaset wierzchowców różnych
ras. Stadnina przewidziana jest też do zwiedzania wraz z małym
muzeum powozów. Mają tu czasem miejsce aukcje koni oraz
konkursy w powożeniu. Wnętrza zamkowe tarasy z fontannami
oraz zabudowania stadniny są ulubionym planem dla ekip
filmowych. Kręcono tu m.in. "Hrabinę Cosel" i
"Trędowatą".
Po
przeciwnej stronie rzeki ruiny drugiego zamku, tzw. Starego
Książa. Warto również przejść się wzdłuż rzeki Pełcznicy,
gdzie zielony szlak zamków piastowskich prowadzi m.in. przez krótki
tunel - jedyny na pieszym szlaku w Sudetach oraz obok
prawie 800-letniego cisa "Bolko". Tereny wokół zamku
to Książański Park Krajobrazowy (zajmuje obszar 4,5 tys.
ha., na jego terenie występuje około 400 gatunków roślin
pochodzenia krajowego i ponad 70 gatunków pochodzenia obcego. W
parku można spotkać duże stado muflonów, nietoperze czy
rzadkie pajęczaki. Najważniejszą atrakcją parku jest Zamek
Książ, który składa się z ponad 400 komnat.
Zamek po wielu przebudowach stanowi mieszankę różnych stylów
od gotyku po architekturę z początków XX w. Pod zamkiem
znajduje się obserwatorium Geofizyczne PAN, które
rejestruje ruchy skorupy ziemskiej)
Zwiedzanie
:TRASA "MAKSYMILIANA"(zwiedzanie wyłącznie z
przewodnikiem)
Trasa Maksymiliana jest podstawową trasą turystyczną obejmującą
salony barokowe, w tym piękną reprezentacyjną Salę
Maksymiliana. Podziwiać możemy oddane w stylu rokoko Salony
Biały i Zielony, przejście amfiladowe prowadzące do Salonów
Chińskiego, Gier oraz Włoskiego (Barokowego). Korytarz pałacowy
prowadzi nas do tajemniczej „skałki szczęścia”, skąd długimi
Czarnymi Schodami, poprzez karczmę rycerską, przechodzimy na
zamkowe tarasy pełne urokliwych zakątków, fontann i rzeźb. Z
tarasów, kamienne schody wiodą nas na Taras Kasztanowcowy.
Następnie przez winnicę oraz parter przechodzimy na Dziedziniec
Honorowy.
Czas zwiedzania: ok. 30 min. TRASA "ŚLADAMI TAJEMNIC II WOJNY ŚWIATOWEJ"(zwiedzanie
wyłącznie z przewodnikiem)
Jest to nowa trasa turystyczna wzbogacona o historię
tajemniczej przebudowy zamku będącej elementem projektu pod kryptonimem
„Riese” („Olbrzym”). Trasa zaczyna się od przejścia
najpiękniejszą częścią barokową zamku. Następnie
wchodzimy do najstarszej części gotyckiej, najbardziej
przebudowanej w czasie trwania działań wojennych. Widzimy
tajemnicze windy, nieukończone pomieszczenia oraz ceglane
wzmocnienia. Na górne kondygnacje zamku wchodzimy krętymi
betonowymi schodami. Przez Salę Balową i Hol Myśliwski
przechodzimy do Sali Konrada, skąd Czarnymi Schodami
udajemy się na tarasy. Tu czeka na nas dodatkowa atrakcja. Jest
nią wejście do obetonowanych sztolni wydrążonych w czasie II
wojny światowej.
Inną atrakcją jest zwiedzanie obetonowanych sztolni wykonanych
w czasie wojny. Jest to część schronu przeciwlotniczego, który
został wydrążony podczas II wojny światowej przez
paramilitarną organizację Frantza Todta, 15 m pod Dziedzińcem
Honorowym. Schron nosi znamiona fortyfikacji wojskowej. Dla
turystów udostępniona jest część tunelu o długości 96m,
szerokości 1,5m oraz wysokości 2,5 m.
Po
obejrzeniu zamku i stadniny warto odwiedzić - Palmiarnię w
Lubiechowie. Wybudowana została w latach 1911 - 1914, z
polecenia księcia pszczyńskiego Jana Henryka XV Hochberga.
Zajmuje powierzchnię 1900 metrów kwadratowych. Znajduje się w
niej około 80gatunków roślin z całego świata. Zobaczyć tu
można między innymi: bielunia, oleandra, dracenę, araukarię,
różne wulkanicznym pochodzącym gatunki palm, kaktusów,
cytrusów Ciekawostką jest to, że ściany wewnętrzne
palmiarni wyłożone są tufem z wulkanu Etna.
Planując
zwiedzanie Dolnego Śląska, z pewnością warto będzie
odwiedzić remontowane obecnie muzeum w kopalni
,,Julia'' w Wałbrzychu. Po zakończeniu prac remontowych,
planowanych na drugą polowe 2012 roku, na terenie byłej
kopalni powstanie Park Wielokulturowy "Stara
Kopalnia" - będzie towielkie centrum
rozrywkowo-kulturalne z salami muzealnymi, restauracjami i
klubami muzycznymi, multimedialnymi ekspozycjami i punktami
widokowymi. Odwiedzający park będą bawić się na
organizowanych tu koncertach i przedstawieniach, wypoczywać w
klubach muzycznych i kawiarnianych ogródkach.
Jedną
z największych atrakcji parku ma być 2,5 kilometrowa podziemna
trasa turystyczna wykorzystująca XVIII-wieczną "Lisią
sztolnię", którą spławiano węgiel. Na terenie byłej
kopalni powstanie między innymi: Europejskie Centrum
Ceramiki Unikatowej, kompleks sportowo-rekreacyjny, hala
koncertowa, galeria sztuki współczesnej, kawiarenki,
pensjonat. W muzeum, gdzie jest pokazywanych 10 tysięcy
eksponatów zostanie udostępniona podziemna trasa turystyczna z
pompami, wentylatorami i instalacjami wykorzystywanymi kiedyś w
kopalni.Kopalnia "Julia" to jeden z
najstarszych i najlepiej zachowanych obiektów górnictwa węgla
kamiennego na świecie. Na ponad 4 ha powierzchni znajduje się
16 budynków wpisanych do rejestru zabytków. W utworzonym tu
muzeum zgromadzono ponad 10 tys. eksponatów m.in. górnicze
maszyny i urządzenia, z których najstarsze pochodzą z XVIII
w.
Z
wszystkich kopalń wałbrzyskich zabudowa powierzchni kopalni
"Julia", jest najstarszą i najlepiej zachowanym
zespołem zabytkowych budowli przemysłowych z końca XIX wieku
i początku XX wieku .Kopalnia ,,Julia'' Wałbrzych, ul.
Wysockiego 28 Tel/fax: (074) 664-60-35.Obecnie (marzec 2012)
muzeum jest nieczynne-trwają prace remontowe.
Rybnica Leśna - Schronisko
PTTK Andrzejówka.
Rybnica
Leśna wieś w powiecie wałbrzyskim, na pograniczu Gór
Suchych i Gór Wałbrzyskich w Sudetach Środkowych.Wieś
leży ok. 10 km na płd. od centrum Wałbrzycha, przy
drodze do schroniska Andrzejówka w Górach Suchych.We
wsi znajduje się drewniany kościół pw. św. Jadwigi,
pochodzący z 1557 roku. Osobno umiejscowiona została drewniana
dzwonnica na murowanej podstawie, wewnątrz niej znajdują się
dzwony z lat 1607 i 1608 roku.Drewniany kościółek zachował
się z oryginalnymi malowidłami na drewnie we wnętrzu.
Rybnica
Leśna - Schronisko PTTK Andrzejówka jest położone jest
na wysokości 796 m n.p.m w pobliżu Przeł. Trzech
Dolin, pod szczytem Waligóry w Górach
Suchych.Budynek schroniska to 100-letni budynek o
ciekawej sudeckiej architekturze. Andrzejówka to
jedno z bardziej malowniczych schronisk w Sudetach.W 1936
r. przez dwa tygodnie gościła tu holenderska królowa
Wilhelmina urzeczona pięknem tego zakątka. Warto tu zaglądać
także poza weekendem czy sezonem, kiedy schronisko pozbawione tłumu
"spacerowiczów w szpilkach" lub narciarzy i
tchnie "górską nostalgią".
Odwiedzając
Andrzejówke warto się wybrać na wycieczkę po
okolicy i zwiedzić ruiny zamku Rogowiec, roztacza tu
wspaniała panorama od Karkonoszy po Ślężę i Góry Sowie. W
pobliżu trochę zapomniane ruiny zamku Radosno.Przełęcz
Trzech Dolin wraz z schroniskem Andrzejówka to
największy ośrodek narciarski (3 wyciągi) w Górach
Kamiennych. Dla narciarzy biegowych dostępne są trasy
Biegu Gwarków oraz bogata sieć dróg leśnych. W ośrodku
znajduję się podwójny wyciąg orczykowy o długości 360 metrów
z możliwością przewozu do 1270 osób w ciągu godziny. Górna
stacja znajduje się na wysokości 845 m n. p. m. . Do wyboru są
3 trasy zjazdowe o łącznej długości 1350 metrów. Ich
szerokość to około 90 metrów. Wszystkie nartostrady są oświetlone.
Skansen Parowozów - MUZEUM PRZEMYSŁU I
KOLEJNICTWA NA ŚLĄSKU
W XIX wiecznej parowozowni urządzono największy w Polsce
skansen parowozów i pojazdów kolejowych. Jaworzyna
Śląska jest najstarszym węzłem kolejowym w Polsce.
Znajduje się tu największa zachowana na Dolnym Śląsku parowozownia
wachlarzowa, w której zgromadzono zabytkowy tabor kolejowy oraz
unikalne eksponaty. W trakcie sześcioletniej działalności
Muzeum jego pracownicy sukcesywnie prowadzili naprawy i
renowacje. Obecnie muzeum udostępnia ekspozycję obejmującą
zabytkowy tabor kolejowy normalnotorowy od roku 1890 do lat
70-tych XX w. Zbiór składa się z ponad 50 lokomotyw
(pochodzenia polskiego, niemieckiego, austryjackiego,
angielskiego i amerykańskiego), około 50 wagonów oraz żurawi
kolejowych i pługu odśnieżnego. Zajmują one aż 1,5 km torów.
stoją tu lokomotywy parowe różnych typów: do transportu
towarowego, osobowego, małe parowozy z końca XIX w. służące
do przetaczania wagonów na stacjach oraz bardzo duże polskie i
amerykańskie.
Część
taboru (7 sztuk) jest sprawna i wykorzystywana chętnie przez
ekipy filmowe oraz miłośników kolei na przejażdżki
pociągiem retro. Jeden z parowozów brał udział w filmach
"Lalka" i "Rodzina Połanieckich". Znajduje
się tu także pociąg pancerny z II wojny światowej. Obsługa
skansenu może przewieźć turystów parowozem, jeżeli akurat
jest on pod parą. W ekspozycji czynna jest obrotnica - wszyscy
jednocześnie mogą na nią wejść, jak na wielką karuzelę.
Poza
taborem kolejowym do muzeum przybyły także maszyna parowa, dźwig,
kolekcja motocykli Harley-Davidson, urządzenia dawnej
drukarni, zabytkowy komputer Odra, zbiory ikonograficzne,
biblioteczne oraz wiele eksponatów związanych z kolejnictwem i
jego otoczeniem z zakresu łączności i zabezpieczenia ruchu
kolejowego, nawierzchni kolejowej oraz wiele różnych pamiątek
i dokumentów. Uruchomiona została makieta kolejowa w skali H0
sterowana autentycznymi urządzeniami zabezpieczenia ruchu
kolejowego. Zbudowano drezynę do jazd rekreacyjnych dla
zwiedzających. Otwarto również sale ekspozycyjne – Mini
Muzeum Zabawkarstwa,Samochodowego, kolekcję zabytkowych
samochodów oraz salę poświęconą historii motocyklizmu
na Śląsku. Otwarto wystawy starych narzędzi stolarskich oraz
radioodbiorników, a także uruchomiono Starą Drukarnię.
W zabytkowych wagonach przygotowana została wystawa dotycząca
"Roli Kolei w przesiedleniach po II Wojnie Światowej".
Plany
w muzeum, zawierają uruchomienie historycznego składu pociągu
składającego się z parowozu i trzech wagonów, który mógłby
kursować na pięknych trasach Dolnego Śląska jako turystyczny
pociąg retro. Muzeum zajmuje się również organizacją różnego
rodzaju imprez okolicznościowych i charytatywnych.
MUZEUM
PRZEMYSŁU I KOLEJNICTWA NA ŚLĄSKU www.muzeumtechniki.pl-
Ul. Towarowa 4
58-140 Jaworzyna Śląska Telefon: 074 63 74 330 Tel/kom:
692407401
e-mail: muzeum@muzeumtechniki.pl
Muzeum jest czynne:Sezon letni (maj-wrzesień)
Codziennie w godzinach od 10.00 - 18.00 Sezon zimowy (październik-kwiecień)
Poniedziałek - Piątek od 8.00 - 15.00 Weekendy i Święta od
10.00 - 15.00
W poniedziałki wstęp do Muzeum darmowy.
W cenie biletu przewodnik, przejazd drezyną, wystawy dodatkowe.
Dzieci do 3 roku życia - wstęp darmowy
Muzeum Gross-Rosen Rogoźnica, województwo dolnośląskie
poczta 58-152 Goczałków
Rogoźnica leży 7 km od Strzegomia, przy trasie Strzegom
- Legnica (droga krajowa nr 374). We wsi znajduje się
stacja kolejowa oraz przystanek PkS. Obóz został założony w
sierpniu 1940 roku, początkowo był filią obozu
koncentracyjnego Sachsenhausen, później stał się
samodzielnym obozem. Jego liczne oddziały znajdowały się na
terenie okupowanej Polski, Czech, Niemiec, a także w
wielu miejscowościach Dolnego Śląska. Początkowo
przeznaczony był dla 3-5 tysięcy więźniów, lecz w 1944 roku
powiększono go o kilka oddziałów - liczył 35 tysięcy osób.Ekspozycje
Muzeum w Rogoźnicyczynne codziennie:w okresie od 1
maja do 30 września w godz. 8:00 – 19:00 w okresie od 1 października
do 30 kwietnia w godz. 8:00 – 16:00. W programie zwiedzania
jest: płatna projekcja filmu 30 min. Na zwiedzanie terenu
i ekspozycji Muzeum należy przeznaczyć minimum 2
godziny.Zgodnie z Zarządzeniem Ministra Edukacji Narodowej
dzieciom do lat 13 wstęp do muzeów martyrologii jest
zabroniony.Uczniowie powinni zwiedzać Muzeum pod opieką
osób dorosłych.W Muzeum w Rogoźnicy proponujemy
zwiedzanie terenów poobozowych, a także kamieniołomów –
miejsca pracy więźniów.
Można
również obejrzeć następujące wystawy:
„KL Gross-Rosen 1941 – 1945″
„AL Riese – filie byłego obozu koncentracyjnego
Gross-Rosen”
„Zaginione człowieczeństwo”
„Barak tzw. francuski”
Na terenie poobozowym zachowały się:
Brama obozowa wraz z dwiema przyległymi wartowniami;fundamenty
bloków i krematorium;
dzwon obozowy;części piwniczne łaźni, kuchni więźniarskiej,
tkalni oraz bloku 9/10;
piec krematorium polowego,ściana śmierci – miejsce masowych
egzekucji więźniów (dziś w tym miejscu umieszczone są
tablice pamiątkowe poświęcone ofiarom obozu);fragmenty
ogrodzenia obozu.Zachowało się również, wpisane w 1992 r. do
Rejestru Zabytków, stare wyrobisko w kamieniołomach – jedno
z dwu głównych miejsc pracy więźniów.Ważnym elementem działalności
Muzeum jest popularyzacja tematyki związanej z historią obozu
wśród młodzieży szkolnej. Rokrocznie w pierwszą niedzielę
września, organizowane są na terenie byłego obozu uroczystości
rocznicowe, połączone z uroczystą mszą polową w intencji
pomordowanych.
W 1999 r. Muzeum straciło status muzeum państwowego i obecnie
jego działalność finansowana jest przez Sejmik Samorządowy
Województwa Dolnośląskiego. Są to ograniczone dotacje, które
nie pozwalają na rozwinięcie pełnej działalności naukowej,
archiwalnej i edukacyjnej, jak też na zapewnienie
systematycznej konserwacji obiektów poobozowych. Ze względu na
charakter miejsca – teren byłego obozu koncentracyjnego, to
cmentarz tysięcy ofiar – nie są pobierane opłaty za wstęp.
Kościół
Pokoju p.w. Trójcy Świętej, należący do Parafii
Ewangelicko-Augsburskiej w Świdnicy, jest zabytkiem
kultury o szczególnym znaczeniu historycznym i
artystycznym zarówno dla Polski, jak i całej Europy, zabytek
został wpisany w 2001 roku na Listę Światowego Dziedzictwa
Kultury UNESCO.Kościół Pokoju pw.Trójcy Świętej w
Świdnicy został wybudowany na mocy porozumień traktatu
westfalskiego zawartego w 1648 i kończącego wojnę
trzydziestoletnią.
Ten najbardziej znany zabytek Świdnicy, znajduje
się przy ulicy Przyjaciół Żołnierza, jest także
nazywany "Kościołem bez gwoździa"
Powstanie
kościoła (1652-1657) związane jest z zakończeniem wojny
trzydziestoletniej (pokój westfalski), stąd też wzięła się
jego potoczna nazwa. Na Śląsku szerzyła się wówczas
kontrreformacja. Wyznawców zreformowanej wiary pozbawiono możliwości
korzystania ze świątyń katolickich, usunięto ich ze
wszystkich zajmowanych dotychczas kościołów, nie
pozwolono także na budowę własnych. Świdniccy protestanci,
jako jedni z pierwszych, wystąpili z petycją do cesarza
Ferdynanda III o pozwolenie na budowę kościoła. Załatwienie
formalności trwało trzy lata. Dopiero w 1652 roku cesarz wydał
zezwolenie na budowę trzech kościołów: w Świdnicy, Jaworze
i Głogowie. Kościół Pokoju w Świdnicy - zwłaszcza zimą,
zwłaszcza po zmroku - jest bajkowy.
Czarny
kolor drewnianego szkieletu i biały otynkowanych "na gładko"
wypełnień tylko potęguje to wrażenie. Kościół wygląda
jakby go wybudowano z klocków. Z szachulcowej konstrukcji
wybrzuszają się rozrastające się od wewnątrz empory.
Urozmaicona bryła (z góry wygląda jak niemalże równoramienny
krzyż) zatopiona w starych drzewach dawnego cmentarza
karleje na tyle, że w głowie się nie mieści, iż w kościele
zbierało się aż siedem i pół tysiąca osób.Nad mensą ołtarzową
umieszczona jest płaskorzeźba przedstawiająca Ostatnią
Wieczerzę. Zachowały się też zabytkowe organy z barokowym
prospektem z lat 1666-1669. Stropy kościoła są ozdobione
malowidłami ilustrującymi sceny z Objawienia św. Jana i
alegorią Trójcy Świętej.
Kościół
Pokoju jest miejscem gdzie niemal przez cały rok rozbrzmiewa
muzyka. Nie trzeba jechać do Niemiec czy Francji, żeby posłuchać
najlepszych wykonawców muzyki poważnej. Od kilku lat w miesiącach
letnich melomani mogą słuchać koncertów w ramach Międzynarodowego
Festiwalu Bachowskiego. Bach łączy i wzbudza emocje, uczy wrażliwości
każdego człowieka bez względu na narodowość. Festiwal,
odbywający się w tak wyjątkowym miejscu, łączy twórczość
Bacha z architekturą Kościoła Pokoju, tworząc estetyczną
jedność.
Kościół
Pokoju udostępniony jest dla zwiedzających: w sezonie od
kwietnia do końca października, od poniedziałku do soboty w
godzinach: 9.00-13.00 i 15.00-18.00 oraz w niedzielę i święta
w godzinach: 15.00-18.00. W wyznaczonych godzinach zwiedzania
zapraszamy Państwa bez wcześniejszej rezerwacji.
Od listopada do marca zwiedzanie możliwe jest po wcześniejszym
umówieniu się telefonicznym: + 48/74 852 28 14 jedynie dla
grup od 5 osób, poniżej tej ilości odpłatność 40 zł.
Bilety wstępu w cenie: 8 zł osoby dorosłe i 5 zł młodzież
i dzieci.