Góry Stołowe są obszarem bardzo atrakcyjnym i dobrze zagospodarowanym turystycznie. Obszar Parku Narodowego Gór Stołowych przecina gęsta sieć pieszych szlaków turystycznych (o łącznej długości ok. 100 km), w tym odcinek głównego szlaku sudeckiego im. M. Orłowicza. Udostępniają one wszystkie osobliwości skalne masywu, t.j. wspaniałe "skalne miasto" na Szczelińcu Wielkim (919 m n.p.m.)-najwyższym szczycie Gór Stołowych), skalne labirynty Błędnych Skał w masywie Skalniaka (915 m n.p.m.), Skalne Grzyby i Radkowskie Skały i piękne widokowo, Skały Puchacza położone w krajobrazie przypominającym sawannę i Łężyckie Skałki. 

W Górach Stołowych fantastyczne formy skalne, występują nie tylko na Szczelińcu Wielkim i Małym i na Błędnych Skałach, spotkać je można również w rejonie tzw. Skalnych Grzybów (północno - wschodnia część PNGS), Radkowskich Skał (przy Szosie Stu Zakrętów) czy też w okolicach Białych Skał leżących przy Narożniku. Miejsca te są mniej znane i rzadziej odwiedzane przez turystów, przez co bardzo atrakcyjne dla osób ceniących kontakt z przyrodą. Przy szlakach turystycznych znajdują się parkingi samochodowe i miejsca wypoczynku. Wyjątkową atrakcję stanowi przecinająca Park "Szosa Stu Zakrętów", biegnąca z Kudowy Zdroju przez Karłów do Radkowa. 

Jadąc tą szosą mamy możliwość zobaczyć mnóstwo ciekawych form skalnych, z których najbardziej charakterystyczne są tzw. Grzyby Skalne. Są to różnorodne formy przypominające grzyby, młoty, maczugi, baszty itp. wyrzeźbione ze skał w wyniku erozji.

Formy skalne przy drodze Stu Zakrętów

Drogę Stu Zakrętów, drogę zna każdy kolarz-turysta rowerowy, przez wiele lat z fatalną nawierzchnią, obecnie droga jest wyremontowana, przyciąga swoim urokiem jak magnes, tędy jeżdżę do Karłowa, Ostrej Góry, Kudowy, niezapomniana trasa która na zawsze zostaje w pamięci amatorów rowerowych wycieczek. Karłów jest najlepszym punktem wypadowym, w najatrakcyjniejszą część Gór Stołowych - Szczeliniec Wielki i Błędne Skały. Osoby zainteresowane geologiczną przeszłością Szczelińca Wielkiego, mogą skorzystać z tzw. Ścieżki Skalnej Rzeźby, opisującej w terenie genezę Gór Stołowych.

                           Królewskie Miasto Radków - www.radkowklodzki.pl

Królewskie Miasto Radków leży u stóp tzw. "Progu Radkowa", efektownej północnej krawędzi Gór Stołowych. Powstało na szlaku z Kłodzka do Broumova,  łączącym Śląsk z Czechami. Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z XI wieku, prawa miejskie Wünschelburg-Radków,  otrzymał w 1322 roku.

W XIX wieku, miasto zaczęło się rozwijać dzięki turystyce, przyczyniła się do tego m.in. budowa Szosy Stu Zakrętów Radkowa do Kudowy Zdroju, przez Karłów. Od XIX wieku, dawny Radków otrzymał tytuł Loftkurortu.Jest on przyznawany dla miast, których powietrze i klimat, sprzyjają na poprawę zdrowia. Status Lufkurortu nie był nadawany na zawsze, wymagał on okresowych raportów, o stanie środowiska w danym rejonie. Miejscowości otrzymujące taki status , pobierały również  podatek klimatyczny od wszystkich gości, którzy przebywają na noc  - z tą różnicą, że zebrane w ten sposób środki wykorzystywane były, wyłącznie na rzecz miejscowej turystyki.

 Radków 1921 rok - wodospady Pośni. Szlak turystyczny żółty do Pasterki, obecnie w stanie dalekim od czasów przedwojennych, po pięknych kaskadach pozostało tylko wspomnienie na podstawie tych zdjęć. Na bieżące remonty schodów i kaskad tej wyjątkowo atrakcyjnej promenady stołowogórskiej, pieniądze pochodziły głównie z opłaty klimatycznej.

Można spotkać liczne posągi św. Jana Nepomucena. W mieście do dziś zachowały się fragmenty murów obronnych z I połowy XV w.

Na radkowskim rynku znajduje się Ratusz (z 1545 r.), oraz piękne  renesansowe kamienice. Obok ratusza rosła bardzo stara lipa - pomnik przyrody o obwodzie 4,5 m., od kilku lat na jej miejscu rośnie nowa piekna lipa. Niedaleko rynku wznosi się wczesnorenesansowy kościół parafialny św.Doroty z lat 1570-88.

Zalew  Radkowski 

Atrakcją miasteczka jest Radkowski Zalew. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych udało się zrealizować inicjatywę, która podniosła rangę Radkowa, jako ośrodka turystycznego.

Na Potoku Czrewonogórskim (Cervenohorsky Potok), płynącym od strony czeskiej granicy z charakterystyczną na czerwono zabarwioną wodą, powstał sztuczny zbiornik o powierzchni około 14 ha i długości niespełna kilometra i około trzystu metrów szerokości.   

Zalew Radkowski mógł powstać dzięki zaangażowaniu, górników z sąsiedniej Nowej Rudy, którzy w czynie społecznym, budowali ten akwen od podstaw, oddając go do użytku w 1973 roku. Wokół zalewu zalewu, w drugim etapie wybudowano kompleks domków i zakładowy ośrodek wypoczynkowy kopalni z Nowej Rudy - obecnie,,Chris''.

Od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku zalew w Radkowie zyskał sobie uznanie i jest najbardziej znanym kąpieliskiem na całej Ziemi Kłodzkiej.W najbliższej okolicy powstały ośrodki wczasowe, łowisko pstrąga i domy letniskowe. 

W latach  2009 - 2010 -   Zalew w Radkowie, poddano gruntownemu remontowi, wybudowano nowe i  estetyczne chodniki okalające zbiornik, kamienne deptaki i murki.

Przy wejściu na zalew powstał podjazd, który ułatwia podziwianie zalewu również osobom niepełnosprawnym, zalew został dobrze oświetlony, dzięki czemu jego walory, są rewelacyjnie piękne również po zmierzchu.

W  ramach etapu projektu „Wspieranie ruchu turystycznego na obszarze Gór Stołowych i Broumowskich Sten”, wybudowano  malowniczy odcinek drogi łączący zalew z Czechami, przywita nas tu wyjątkowo atrakcyjny widok na górę Koruna - 769m.n.p.m.,tuż obok z lewej strony Koruny znajduje się rozległy szczyt - Bożanowski Szpiczak 773 m n.p.m.

Miasto i Gmina Radków, to jeden z najpiękniejszych zakątków Ziemi Kłodzkiej, blisko sto lat w granicach nie istniejącego obecnie powiatu noworudzkiego. Gmina Radków w jej zachodniej części,obejmuje obszar o powierzchni 140 km2.W skład gminy wchodzą miasto Radków i wsie: Ścinawka Dolna, Ścinawka Górna, Ścinawka Średnia, Wambierzyce, Ratno Górne, Ratno Dolne, Suszyna, Raszków, Karłów, Pasterka i Gajów.  Radków to perła turystyczna całego powiatu Kłodzkiego i  idealne miejsce, na bazę wypadową na rowerowe i piesze  wycieczki w Góry Stołowe.

W Radkowie znajduje się turystyczne przejście graniczne z Czechami, do Bożanowa. Mogą z niego korzystać, piesi, rowerzyści, narciarze, wózki inwalidzkie o napędzie ekologicznym.

    \

Park Narodowy Gór Stołowych 

                                                                                         Karłów

Mała urokliwa i historyczna górska miejscowość położona w sercu Parku Narodowego Gór Stołowych, na wysokości 760 m n.p.m. przy granicy z Czechami, stanowiąca centrum ruchu turystycznego.

Pierwsza pisemna wzmianka o Szczelińcu (919m.n.p.m.) pochodzi z roku 1526, kiedy to zapisano go jako Heuscheune.Miejscowość Karłów  założona została na polecenie cesarza Karola VI w 1730 r.  jako osada drwali. Miejscowość stanowi najdogodniejszy punkt wyjścia na Szczeliniec Wielki.

W sierpniu 1790 w Karłowie przebywał król pruski Fryderyk Wilhelm II, który wraz z oficerami oprowadzany był przez siedemnastoletniego Franza Pabla, późniejszego sołtysa i pierwszego oficjalnie mianowanego niemieckiego przewodnika górskiego (1813 rok).W wieku 17 lat pomagał oficerowi wojska pruskiego, w przygotowaniu budowy fortu Karola na górze Ptak. Miała ona umocnić granicę prusko-austriacką na wypadek wojny. W trakcie prac budowlanych żołnierze przygotowali drogę wiodącą na szczyt Szczelińca. Obiekty obronne wizytował w 1790 roku sam król pruski Fryderyk Wilhelm II wraz z księżniczkami i liczną świtą. Jego przewodnikiem po Szczelińcu Wielkim był Franz Pabel. 

Karłów (Carlsberg) dawniej.....

Wycieczka króla zapoczątkowała modę na spacery po górze. Zdobyli ją m.in. Johann Wolfgang Goethe i John Quincy Adams, szósty prezydent Stanów Zjednoczonych. W latach 1813–1851 Szczeliniec Wielki odwiedziło 60 tysięcy turystów.  Franz Pabel wykorzystując prowadzoną przez siebie kronikę, opracował do druku historię udostępniania Szczelińca, która ukazała się pod tytułem Krótka historia uprzystępnienia Szczelińca wspomniana przez przewodnika po Szczelińcu sołtysa Franciszka Pabla i doczekała się trzech wydań.W uznaniu dla jego zasług w 1813 roku król Fryderyk Wilhelm III mianował Pabla na oficjalne stanowisko przewodnika i kasjera Szczelińca. Była to pierwsza nominacja na przewodnika górskiego nie tylko w historii Sudetów, lecz także w Europie. Przez 71 lat swojego długiego życia Pabel uprawiał działalność przewodnicką i oprowadzał gości, często 3-4 razy dziennie wchodząc na Szczeliniec Wielki. Na szczyt Szczelińca Wielkiego prowadzi droga zbudowana z ponad 600 kamiennych stopni ( czas wejścia ok. 40 min.)

Karłów jest prześlicznie położony i oferuje prawdziwą "górską" atmosferę. We wsi zachowały się XIX-wieczne domy królewskich leśniczych i gajowych. Drogą odbijającą tuż za ośrodkiem PZU można dojechać (dojść) do ukrytej w załomie granicy Ostrej Góry, malutkiej  wsi, gdzie działa ośrodek wypoczynkowy wojska, strażnica Straży Granicznej i przejście turystyczne do czeskiego Machowa – uroczej osady o charakterze letniskowym ( knajpki z czeską kuchnią – w pierwszej od granicy- „wynalazek”, piwo maestro, pyszne.

 Rezerwat Szczeliniec Wielki - tel. (074) 866-14-36 Czynne: do 15.IV do 15.X w godz. 9.00 - 18.00 (919 n n.p.m.). Trasa zwiedzania prowadzi między piaskowcowymi formami skalnymi (posiadającymi własne nazwy utworzone od ich charakterystycznych kształtów) i głębokimi szczelinami - dochodzącymi do 17 m.             

Szczeliniec Wielki osiąga wysokość 919 m n.p.m. i  jest najwyższym szczytem Gór Stołowych a  ze swoimi wspaniałymi tarasami widokowymi na Kotlinę Kłodzką i Czechy, w połączeniu z Błędnymi Skałami, tworzy jedyny w Polsce rezerwat z ciekawymi formami i labiryntem skalnym ukształtowanymi przez przyrodę. Najłatwiej dostępny ze wsi Karłów.   

Płaski wierzchołek Szczelińca Wielkiego, to ogromny labirynt powstały w naturalny sposób z oryginalnie uformowanych form skalnych. Nazwy nadane najciekawszym formom pochodzą od ich charakterystycznych kształtów: Wielbłąd, Słoń, Wiewiórka czy stanowiący wręcz symbol tych gór Małpolud.Ciekawostką są dwie skały tzw.Chybotki – „Kołyska Księżniczki Emilki”, które pomimo znacznej masy można przy niewielkim wysiłku poruszyć. Wewnątrz licznych korytarzy panuje swoisty mikroklimat, a w niektórych miejscach śnieg utrzymuje się do lipca (Piekiełko). Na szczycie znajduje się kilka punktów widokowych, skąd przy dobrej widoczności można zobaczyć całą Ziemię Kłodzką, a także pasmo Sudetów wraz z Karkonoszami.  

Schronisko PTTK na Szczelińcu Wielkim - Położone jest na wysokości 905 m n.p.m. w północno-zachodniej części platformy Szczelińca Wielkiego. Mieści się w budynku wybudowanym w 1846 r. w stylu tyrolskim.W pobliżu schroniska znajdują się tablice upamiętniające pobyt na szczycie Goethego i Johna Quincy'ego Adamsa, jak również tablica upamiętniająca Franza Pabla.

Bufet oferuje pełne wyżywienie i miłą obsługę. Schronisko czynne jest cały rok, również w zimie, kiedy okoliczności przyrody są niesamowite. W schronisku działa Internet Wi-fi – gratis dla gości.

Skały Szczelińca stanowią również doskonałe miejsce wspinaczkowe. Szczyt porasta ubogi las świerkowy z niewielką domieszką sosny. Interesującą florę mają głębokie i chłodne rozpadliny skalne - występują w nich reliktowe gatunki wątrobowców oraz świecący mech - świetlanka. Z ciekawszych gatunków fauny trzeba wymienić ptaki: pustułkę, kopciuszka, rudzika i mysikrólika. 

Godne uwagi są jednak przede wszystkim walory krajobrazowe Szczelińca, zwłaszcza niezwykłe bogactwo form skalnych.Bardzo blisko Szczelińca Wielkiego znajduje się nieco niższy, ale równie rozległy masyw Szczelińca Małego. Szczeliniec Mały jest objęty ochroną ścisłą i jest całkowicie zamknięty dla ruchu turystycznego, chociaż do połowy lat 80. XX w. wolno się tam było wspinać pod warunkiem posiadania uprawnień taternickich.

Trasy narciarskie - Góry Stołowe 

Na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych, w okresie zimowym wytyczane są narciarskie trasy biegowe. Konfiguracja terenu oraz malowniczy, zimowy krajobraz sprzyjają uprawianiu w Górach Stołowych tej formy rekreacji. Wyznaczone są pętle, których przebieg umożliwia poruszanie się po całym niemal obszarze Parku. Punktem centralnym jest miejscowość Karłów, posiadająca odpowiednią bazę noclegową i gastronomiczną.

Trasy narciarskie - Góry Stołowe obejmują  dokładnie teren miedzy Batorówkiem a Pasterką. To tam rozciągają się trasy Parku Narodowego Gór Stołowych. Łączna długość tras to około 40 km a w koło nich wspaniałe skały i zaczarowany las.

 Aby zobaczyć powiększenie, kliknij mapę!  

 Wypożyczalnia nart biegowych, zlokalizowana jest na parkingu przy Ośrodku Wypoczynkowym i Restauracji "Szczeliniec" - Karłów 6a.  i w schronisku  w Pasterce .    

Główna pętla oznaczona jest kolorem czerwonym. Jej przebieg jest następujący: Karłów - Łąki 
Pasterskie - Pasterka - Droga nad Urwiskiem - Skalne Grzyby - Batorówek - Karłów. Trasa ta ma długość około 26 km.

 Kolorem czerwonym wyznaczony jest także szlak łączący Pasterkę z przejściem granicznym na Machowskim Krzyżu. Ma on długość ok 1,5 km.

  Kolorem zielonym oznaczona została trasa łącznikowa. Odcinek biegnący Praskim Traktem (łącznik Karłowa ze skalnymi Grzybami) ma długość ok 4,5 km.

Kolorem niebieskim oznaczona została trasa łącząca główną pętlę oznaczoną kolorem czerwonym z trasami biegowymi po stronie czeskiej w rejonie Ostrej Góry. Więcej informacji na temat przetarcia szlaków oraz działalności wypożyczalni sprzętu narciarskiego w Karłowie uzyskać można w Gminnym Centrum Kultury, Sportu i Turystyki w Radkowie.
Aktualne informacje na temat warunków śniegowych i stanu tras biegowych zamieszczane są również na stronie ski.kladskepomezi.cz  Komunikaty dotyczące PNGS zamieszczane są w języku polskim.

Trasy biegowe PGNS  miedzy Batorowkiem a Karłowem są dość  płaskie, bez ostrych podejść i zjazdów, natomiast w  okolicach Pasterki teren jest już bardziej zróżnicowany. Trasy narciarskie w Górach Stołowych prowadzą wśród skał o przeróżnej formie z malowniczymi widokami takimi jak widok z Pasterki na schronisko ,, Na Szczelińcu Wielkim.''Z  tras biegowych  w PGNS  można przejść łącznikami na trasy po czeskiej granicy. Karłów i schronisko w Pasterce  posiadają  znaczną bazę z atrakcyjnymi noclegami, kwatery prywatne, dla bardziej wymagających jest kilkugwiazdkowy hotel  ,,Karłów''             

 
Od trzech lat z inicjatywy PNGS i Gminy Radków trasy biegowe są regularnie ratrakowane. Jednym problem podczas zimy jest sam dojazd do tras, ponieważ  drogi do Batorówka i Karłowa są przy obfitych opadach śniegu bardzo trudne do przejazdu.Trasy są godne polecenia dla początkujących biegaczy ze względy na małe przewyższenia. W porównaniu z Jakuszycami czy czeskimi trasami, ludzi jest tu niewiele co niewątpliwie dodaje uroku. Częściej można tu spotkać Czechów niż naszych rodaków - tu mamy odpowiedz dlaczego nasz sport ma takie a nie inne wyniki Karłów i Batorówek to popularne miejsca gdzie można można wejść na trasy, jadąc na trasy biegowe warto wziąć łańcuchy, zwłaszcza podczas odwilży może być nieciekawie.                                                                                

 BŁĘDNE SKAŁY   

Rezerwat Błędne Skałki  -tel. (074) 866-14-36 Czynne: do 15.IV do 15.X w godz 9.00 - 18.00
Wjazd samochodami od drogi Kudowa - Radków o pełnych godzinach; zjazd o każdej połowie godziny.

Obszar ochrony ścisłej Błędne Skały ma powierzchnię ok. 22 ha, znajduje się na wysokości 915m n.p.m. i położony jest na obszarze Parku Narodowego Gór Stołowych. Obejmuje on swoim zasięgiem zespół osobliwych form skalnych o wysokości 6 - 11 m, wytworzonymi wskutek wietrzenia piaskowca. Błędne Skały to labirynt szczelin i zaułków, niekiedy niezwykle wąskich, oddzielających bloki skalne kilkunastometrowej wysokości.Wiele skał ma własne nazwy np.: "Skalne Siodło", "Kurza Stopka", "Labirynt", "Tunel", "Wielka Sala".W pobliżu Błędnych Skał znajduje się "Głaz Trzech Krzyży".Powstałe bloki skalne tworzą kilkusetmetrową trasę turystyczną o niepowtarzalnym uroku, którą zwiedzając często dosłownie przeciskamy się pomiędzy skałami wąskimi szczelinami. Wysokość korytarzy waha się w granicach 6-8 m, szerokość jest różna - miejscami wynosi tylko kilkadziesiąt centymetrów. Na terenie Błędnych Skał znajduje się punkt widokowy,na platformie o nazwie "Skalne Czasze". Widoczny stąd jest m.in. Szczeliniec Wielki i Mały,Broumovska Vrchovina, miejscowość Machov, a przy dobrej widoczności zobaczyć możemy także Karkonosze! Miejsce to było znane już dość dawno i często odwiedzane przez kuracjuszy i turystów. Otaczano je aurą tajemniczości, opowiadano o zmarłych z głodu wędrowcach, którzy nie mogli wydostać się ze skalnych labiryntów.

Przejście labiryntu zajmuje ok. 35 minut, na zwiedzanie należy przeznaczyć ok 1 godziny.  Rezerwat przyrody utworzono tu w 1957 r.
Lokalizacja: Powiat: Kłodzko, Gmina: Radków, Adres: leży na drodze pomiędzy Karłowem i Kudową-Zdrój
GPS - 50.479193 x 16.286974 Dojazd samochodem: Dojazd drogą "Stu Zakrętów" (Nr 387) od strony Kudowy albo Karłowa. Potem w połowie drogi (ok. 6km od Kudowy i 5km od Karłowa) dojeżdża się do skrzyżowania, gdzie znajduje się dolny parking. W tym miejscu skręcamy w "Drogę Puszczańską" gdzie jedziemy jeszcze 3,5km do górnego parkingu. Na tym ostatnim odcinku drogi wjazd i zjazd odbywa się wahadłowo 
ze względu na wąską drogę prowadzącą do rezerwatu. Godziny wjazdu na parking: pierwszy - 8.00-8.15,następne co godzina. Ostatni - 19.00-19.15. Zjazd o półgodzinach. Parking "górny" jest płatny.

Dojście pieszo: Do Błędnych Skał prowadzi czerwony szlak z Karłowa oraz czerwony i zielony szlak- z Kudowy Zdroju.1) Z Kudowy Zdroju przez Jakubowice - 2 godz. 20 min. - czerwonym szlakiem.2) Z Karłowa - 1 godz. 30 min. - szlakiem czerwonym.3) Z Kudowy Zdroju - 2 godz. 40 min. - szlakiem zielonym. Droga prowadzi przez osiedle Czermne,gdzie zobaczyć można Kaplicę Czaszek, Pstrążnę 
- ruchomą szopkę i skansen oraz przez Bukowinę Kłodzką.4) - Z Pasterki - 2 godz. - zielonym szlakiem. Szlak prowadzi wzdłuż granicy państwowej, poprzez Pasterską Górę, Ostrą Górę a na końcu dochodzimy 
kamiennymi schodami do Skalnej Bramy. Godziny otwarcia: Czynne codziennie 9.00 – 18.00 XX w. wolno się tam wspinać pod warunkiem posiadania zezwolenia.

Fotel Pradziada -,okazała skała 12 metrowa skała piaskowcowa, kształtem przypominająca fotel. Jest najwyżej położonym punktem na Szczelińcu Wielkim. Od 1825 na jej szczyt prowadziły drewniane schody, obecnie metalowe. Za pierwszego jej zdobywcę uważa się jezuitę, który pozostawił na niej inicjały JHS lub SJ i datę 1576 lub 1565 (obecnie nieczytelne). 

Skałę odwiedzali królowie pruscy Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern i Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern, był tu również Johann Wolfgang Goethe. Obecnie na fotelu pradziada umieszczona została platforma widokowa, na która prowadzą metalowe schody. Z platformy tej roztacza się wspaniała panorama na Góry Stołowe.

Pielgrzym-wysoki bastion skalny 672 m n.p.m. wyrastający z krawędzi środkowego piętra Gór Stołowych powyżej Wambierzyc. Tworzą go dwie bliźniacze baszty piaskowcowe wysokości 50 m, wokół których rośnie las świerkowy.

Skały Pielgrzyma stanowią idealny punkt widokowy na wieś Wambierzyce, Wzgórza Ścinawskie dalsze pasma Sudetów Środkowych. Do Pielgrzyma można dojść niebieskim szlakiem z Wambierzyc do Polanicy Zdroju. Wzdłuż szlaku turystycznego, trasa prowadzi wąskimi  i ciasnymi  przejściami .

  Grzyby Skalne

Rozległe zgrupowanie fantastycznych grzybów, młotów, maczug, bram i baszt  skalnych na wsch. od Karłowa, w stronę Wambierzyc, a na północ od Batorowa. Prowadzą tedy szlaki żółty (z Batorowa), niebieski (z Wambierzyc) i czerwony - główny szlak sudecki.  Skałki te powstały w wyniku wietrzenia warstw piaskowca o różnej odporności. Bardziej odporne piaskowca o spoiwie krzemionkowym tworzą dziś kapelusze grzybów, a mniej odporne formacje piaskowca marglistego to ich trzony.

Można  spotkać nawet grzyby podwójne: jeden na drugim, co oznacza, że ta różna odporność powtarzała się wielokrotnie w obrębie tej samej ławicy piaskowca. Dziś te grzyby tworzą się nadal, współcześnie odpowiada za to zamarzanie i rozmarzanie wody oraz jej napięcie powierzchniowe, które powoduje, że woda łatwo atakuje ich pionowe trzony i pionowe zagłębienia. Wiele grzybów ma własne nazwy:Berło Ducha Gór, Głowa Psa, Borowiki, a żółty szlak z Dusznik przez Batorów i Karłów do Radkowa to tzw. Szlak skalnych grzybów.

Głazy Krasnoludków – Skałki Gorzeszowskie -  zgrupowanie pięknych skał piaskowcowych na płn. krawędzi Zaworów - płn.krańcu Gór Stołowych, przy żółtym szlaku prowadzącym z Krzeszowa przez Jawiszów lub z Chełmska i 2 km na płd. od Gorzeszowa, skąd w ten rejon doprowadza szlak czerwony.Z tego miejsca istnieje także możliwość dojazdu drogą gruntową. Chcąc jednak obejrzeć skałki należy udać się pieszo szlakiem żółtym.Ten fragment północno-zachodni Gór Stołowych, pomiędzy Chełmskiem Śląskim, Gorzeszowem i Mieroszowem zwany Zaworami jest zazwyczaj omijany przez turystów w porównaniu  ze Szczelińcem czy Błędnymi Skałami turystów jest tu znacznie mniej. 

Głazy  Krasnoludków ciągną się w lesie na długości 1,2 km i zajmują pas o szerokości średnio 150 m. Powstały na krawędzi progu strukturalnego, który wskutek długiej erozji potoku Jawiszówka został silnie zniszczony, a dalsze wietrzenie wykształciło w odporniejszych partiach piaskowca malownicze maczugi skalne, grzyby i ambony o wysokości 5-30 m. Między nimi wąskie szczeliny i małe labirynty. Oprócz walorów przyrodniczych, Gorzeszowskie Skałki wyróżnia także legenda o zamieszkujących je krasnoludkach, które podobno były wysokości dwóch stóp, miały ogromne brody i stopy , a ubrane były w płaszcze i kaptury. Rezerwat krajobrazowy o pow. 9,04 ha. To największa atrakcja skalna tej części Gór Stołowych.

Zobacz: Szczegółowy i ilustrowany  Opis form skalnych po polskiej i czeskiej stronie Gór Stołowych

Rezerwat Wielkie Torfowisko Batorowskie to ścisły rezerwat torfowiskowy utworzony w 1958 roku na obszarze 40 hektarów. Obejmuje obszar torfowiska wysokiego zarastającego lasem świerkowo-sosnowym. Rezerwat położony jest na wierzchowinie środkowego piętra Gór Stołowych, przy Kręgielnym Trakcie, na południe od doliny Czerwonej Wody.
Rezerwat Wielkie Torfowisko Batorowskie leży na wysokości 705-715 m n.p.m Rezerwat jest położony na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych. Przez rezerwat nie prowadzi żaden szlak turystyczny, jedynie jego południowo-wschodnim skrajem leśną drogą przechodzi żółty szlak z Dusznik-Zdroju do Karłowa. Na torfowisku rosną rzadkie gatunki roślin z wierzbą brzozolistną i lapońską, widłakiem torfowym, wrzoścem bagiennym, rosiczką i turzycami

Skałki Łężyckie - Sawanna Afrykańska Znajdują się one przy zielonym szlaku z Kulina do Karłowa, w pobliżu drogi z Dusznik, przez Łężyce do Karłowa, obok wymarłego już przysiółka tej wsi Łężno (Łężyce Górne), u podnóża Narożnika (851 m). Jest to zgrupowanie kilkunastu małych, 3-4 m wys. skałek – ostańców, pozostałych po erozji i wietrzeniu górnego poziomu piaskowca Gór Stołowych w tym miejscu.Skałki te pamiętają okres mioceński sprzed 20 milionów lat, kiedy na tym terenie rozciągała się podobna  do afrykańskich sawanna i panował ciepły klimat. Ale i dziś roślinność i krajobraz są tu podobne: wysokie (latem po pas) trawy, parasolowato ukształtowane sosny  i  inne samotne drzewa. Kwitną tu pięknie zioła i kwiaty, m.in. pełnik europejski, zwany też różą kłodzką. Dlatego też miejsce to nazywa się Sawanną Afrykańską. Szkoda tylko, że od jednej strony dochodzi tu dziś pole uprawne.

Wspinaczka w Górach Stołowych

Komunikat dla wspinaczy!

Na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych wspinaczka skałkowa dopuszczona została w miejscach wyznaczonych zarządzeniem Dyrektora PNGS nr 14/2009 w sprawie udostępniania i korzystania z zasobów przyrodniczych Parku Narodowego Gór Stołowych. Miejsca te to:
Szczeliniec Wielki - ściany południowo wschodnie (od schodów wejściowych do południowego tarasu widokowego) - oddz. 41 h - O.O. Szczeliniec
Narożnik - oddz. 112 a - O.O. Czerwona Woda
Kopa Śmierci (od Narożnika do Trzmielowej Jamy) oddz. 111 a, b - O.O. Czerwona Woda
Pod Starym Biwakiem - oddz. 106 f, d, m - O.O. Czerwona Woda
Radkowskie Skały (Baszty) - ściany masywu wzdłuż zielonego szlaku z wyłączeniem skałek ostańcowych na wierzchowinie - oddz.13 - O.O. Szczeliniec
Filary Skalne (od Stroczego Zakrętu do Kamieniołomu) - w okresie od 15 lipca do 3 listopada - oddz. 30 a,b,o; 33 b, c - O.O. Szczeliniec

Trasy dojścia i powrotu do wyznaczonych miejsc wspinaczkowych będą trwale oznaczone w terenie. Oznaczenia będą w postaci malowanych piktogramów przedstawiających postać wspinacza. Uprawianie wspinaczki skałkowej możliwe jest tylko w okresie od 15 kwietnia do 3 listopada, z wyłączeniem pkt. 4 ppkt. f

Wprowadzona została opłata za udostępnianie obszaru Parku do wspinaczki. Powyższą opłatę zobowiązane są uiszczać zarówno osoby dokonujące wspinaczki jak również pozostałe osoby przebywające w rejonach wspinaczkowych PNGS.

Obszary dopuszczone do wspinaczki przedstawia poniższa mapka.

WAMBIERZYCE  www.wambierzyce.pl

SKANSEN MUZEUM ETNOGRAFICZNE, MINI Zoo

Ul. Wiejska 52  Wambierzyce  k/ Radkowa  www.gory.info.pl/skansen  Czynne: codziennie w godz. 9.00 do zmroku. Zgromadzonych  tu eksponatów mogłoby pozazdrościć niejedno muzeum. Skansen powstał w 1992 roku, lecz historia powstania tłumnie dziś odwiedzanej atrakcji turystycznej sięga wielu lat wstecz. 

Wszystko zaczęło się od rozbiórki szopy. W korycie jednej z belek stropowych nastoletni chłopak znajduje starą białą broń polską. Budzi się pasja, z roku na rok powiększa się kolekcja Młodzieniec zmienia się w mężczyznę- pasjonata. Eksponaty przynoszą sąsiedzi i znajomi często uznając go za maniaka, gdyż większość dochodów przeznacza na zakup staroci.

Kolekcja rozrasta się z roku na rok, poszerzana o  stare, zapomniane, a jakże piękne i ciekawe sprzęty codziennego użytku naszych przodków. Wiele eksponatów pozyskanych zostało dzięki tzw. odrobkowi", czyli w zamian za wykonaną pracę. W końcu pasja muzealnika i dokumentalisty dziejów wzięła górę nad rolnikiem. Powstało gospodarstwo agroturystyczne, którego główną atrakcję stanowi skansen, wzbogacony o zwierzyniec mini zoo.

Dzisiejsza siedziba muzeum podlegała wielu metamorfozom, skansen przerabiano, dobudowywano kolejne obiekty, by w efekcie powstał okazały kompleks budynków muzealnych z niezliczoną ilością eksponatów. Starannie utrzymane wybiegi ze zwierzętami, staw, oczka wodne i wiele innych atrakcji dopełniają całości. Eksponatów są tu tysiące, sam właściciel nie jest w stanie określić ich liczby.

Są tu drobne sprzęty domowe, wyposażenie wnętrz mieszkalnych, warsztatów pracy, kuźnia, zgromadzono wiele maszyn rolniczych, jest wreszcie niewielka izba pamięci. Dużą atrakcją skansenu jest zwierzyniec, w którym króluje jeleń Igor wraz z małżonką  Basią. Oswojone sarny, daniele i stadko kóz domagają sie pieszczot i smakołyków. Wychowany od pisklaka jastrząb niecierpliwie wyczekuje śniadania, a nad strumieniem wygrzewają się nutrie. 

RUCHOMA SZOPKA  www.wambierzyce.pl

Największa szopka na Ziemi Kłodzkiej, której twórcą był miejscowy ślusarz L. Wittig. W ciągu 78 lat  wyrzeźbił on ok. 800 figurek z drewna lipowego. Znaczna ich cześć poruszana jest mechanizmem zegarowym w rytm muzyki Wambierzyce  tel. (074) 871-91-97  Czynne: w godz.10.00 - 16.00, przerwa 13.00 14.00; od V - 9.30 - 16.30 w poniedziałki nieczynne

W Wambierzycach tradycja budowy ruchomych szopek sięga XVIII wieku, kiedy to w pustelni za kaplicą Matki Bożej Bolesnej zamieszkał Konrad Hilberg. Wyrzeźbił on i uruchomił pierwszą szopkę, która niestety nie zachowała się do dziś. Obecna szopka, pochodząca z 2 poł. XIX wieku, umieszczona jest w budynku u podnóża Kalwarii. Inicjatorem jej budowy był Longin Wittig. Ten niezwykle utalentowany człowiek urodził się we wsi Góra św. Anny, niedaleko Nowej Rudy w 1824 roku. Wychowany w rodzinie, w której budowa szopek bożonarodzeniowych była tradycją przekazywaną z pokolenia na pokolenie, postanowił wybudować dużą mechaniczną szopkę. Prace nad sceną przedstawiającą narodzenie Jezusa rozpoczął około 1850 roku, mieszkając jeszcze we wsi Góra św. Anny. W roku 1877 przeprowadził się do Ścinawki Średniej, skąd w roku 1882 przybył do Wambierzyc. Wraz z rodziną zamieszkał w miejscu, w którym stoi obecnie budynek mieszczący szopkę. Tu też swoje niezwykłe dzieło zaczął pokazywać okolicznym mieszkańcom.

Pełna misternych, kolorowych i poruszających się figurek szopka bardzo szybko stała się ciekawostką dla odwiedzających to miejsce pielgrzymów i turystów. Za ich namową Wittig postanowił wykonać kolejną gablotę z przedstawieniem Drogi krzyżowej. Longin Wittig zmarł w 1895 roku, a opiekę nad szopką przejął jeden z jego trzech synów – Hermann Wittig (1857 – 1932).

Kontynuując rodzinną tradycję, powiększał on szopkę o kolejne sceny. Spod jego dłuta wyszły: rzeź dzieci na rozkaz króla Heroda, Święta Rodzina przy pracy, 12-letni Jezus w świątyni, Ostatnia wieczerza, Objawienie Matki Bożej w Lourdes, kopalnia węgla i scena przedstawiająca zabawę ludową. W 1946 roku opiekę nad szopką przejęły lokalne władze, które przekazały ją następnie na rzecz miejscowej parafii. Dziś zbiór ruchomych szopek autorstwa Longina i Hermanna Wittigów wpisał się na trwałe do kanonu zabytków wambierzyckich. Odwiedzane przez dzieci i dorosłych, pielgrzymów i turystów, szopki niezmiennie od ponad stu lat wzbudzają zachwyt i uznanie dla kunsztu ich twórców.

 Wambierzyce ze względu na układ architektoniczno przestrzenny otaczający wieś (bazylika oraz liczne kaplice, krzyże, stacje kalwaryjne, figury na okolicznych wzgórzach i przy drogach polnych często nazywane Dolnośląską Jerozolimą                                                                   

Bazylika Nawiedzenia NMP -  Barokowa budowla, do której wchodzi się po 33 schodach. Obecny stan bazyliki pochodzi z lat 1715-1717. W jej wnętrzu znajduje się barokowe wyposażenie. W ołtarzu głównym znajduje się figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem pochodząca z II połowy XIV wieku.

Spacerując po krużgankach można zobaczyć obrazy wotywne ofiarowane przez wiernych. Kalwaria wambierzycka to zespół parkowo architektoniczny, pocięty siecią ścieżek alejek i schodków, przy których poustawiane są figury świętych, bramy, kapliczki i stacje Drogi Krzyżowej.

Ratno Dolne

                                 Średniowieczny zamek w Ratnie                            

Malownicza budowla niedaleko Wambierzyc

Wzniesiono go w XIV w., a 200 lat później gruntownie go przebudowano dodając renesansowe attyki, które przetrwały do dziś i stanowią ozdobę warowni. Do 1998 r. było to czterokondygnacyjne, nakryte płaskim dachem założenie pałacowo-obronne. Pod koniec lutego 1998 r. zamek spłonął. Obecnie główna cześć zamku jest w stanie znacznej ruiny, mimo to zamek nadal nieźle się prezentuje z odległości. Można przejść się po położonych na stromym zboczu pięknych tarasach ogrodowych, oranżerii, czy parku pałacowym. 

Pałac Sarny - Ścinawka Górna

Tuż bok drogi w Ścinawce Górnej wznosi się wzgórze, na którym stoi wzniesiony w XVI w. renesansowy zamek  rodziny von Götzen. W 1661 r. Sarny otrzymał hrabia von Götzen, który utworzył tu siedzibę rodową. Powstał w ten sposób jeden z większych majątków w hrabstwie kłodzkim.  

Po drugiej strony rzeki Włodzicy, znajduje się -  Pałac letni,  zabytkowy obiekt powstały w okresie późnego renesansu, a przebudowany w XVIII w. w duchu baroku. Jest to budowla dwukondygnacyjna nakryta mansardowym dachem z lukarnami. Pałac otoczony jest malowniczym parkiem w stylu angielskim, w którym znajdują się wielowiekowe drzewa. Park okala rzeka Włodzica. W pałacu zachowały się oryginalne elementy wystroju barokowego: klatka schodowa ze stiukami i drewnianymi schodami z XVIII w. oraz dwu kominkowy salon na piętrze. W salonie  znajduje się olbrzymi (120 m2) plafon z namalowanym barokowym wyobrażeniem szczęścia - mityczną Arkadią. Na parterze znajdują się 3 komnaty posiadające późnorenesansowe sklepienia.

             Nad Stawami - Pstrąg Kłodzki - Smażalnia ryb w Ścinawce Średniej

Smażalnia ryb w Ścinawce Średniej   www.nadstawami.com.pl  znajduje się przy gospodarstwie pstrągowym, przy którym jest również agroturystyka, tuż obok drogi do Wambierzyc i Radkowa. Głównym daniem smażalni są pstrągi smażone i wędzone pochodzące z własnej hodowli. Przy smażalni ryb znajduje się również łowisko, w którym klient może zabawić się w wędkarza.W roku 2010 pstrąg wędzony został nagrodzony Perłą w ogólnopolskim konkursie "Nasze Kulinarne Dziedzictwo - Smaki Regionów’’ natomiast 07.10.2012 r. na poznańskich targach ,,Smaki Regionów'' Pstrąg Kłodzki, znalazł się na ministerialnej liście produktów tradycyjnych na  jubileuszowym, tysięcznym miejscu. Prezes stowarzyszenia „Pstrąg Kłodzki” Marian Ćwikła odebrał z rąk ministra rolnictwa i rozwoju wsi statuetkę, którą uhonorowano 1000 produkt na Liście Produktów Tradycyjnych. Łowisko Nad Stawami zaprasza gości przez cały rok.

 PASTERKA

Wieś położona "na końcu świata", w załomie granicy,za Szczelińcem. Dostępna jedną drogą odbijającą od Drogi Stu Zakrętów koło Szczelińca.  naturalnie odcinające ją od świata (uwaga narciarze biegowi!). Wydaje się, jakby nic tu się nie zmieniło od czasu wysiedlenia Niemców sudeckich: środkiem płynie strumyk ujęty w obudowane koryto, nad nim liczne mostki i progi, domy z kamienia i cegły, niemal wszystkie pochodzą z XIX w. W środku wsi stoi kościół św. Jana Chrzciciela z 1789 r. o barokowym wyposażeniu wnętrza. Wrażenie jest jednak mylące, gdyż "za Niemca" wioska nie była wcale tak malutka  i zaciszna, miała swojego piekarza, kowala,  szkołę.

      Pasterka w okresie międzywojennym.

Na skałach przy drodze do Karłowa ma prawdopodobnie jedyne stanowisko w Polsce wątrobowiec Plectocolea subelliptea. Szlaki turystyczne z Pasterki  żółty na Szczeliniec Wielki (czas przejścia 1 godz.) żółty do Radkowa (czas przejścia 1 1/2 godz.) zielony na Błędne Skały przez Ostrą Górę (czas przejścia 1 1/2 godz.) zielony do Karłowa wspaniałymi łąkami (czas przejścia 1/2 godz.)

Schronisko PTTK "Pasterka"  

Schronisko Pasterka powstało w latach 60-tych w dawnej strażnicy- WOP. Usytuowane jest na ważnym naturalnym turystycznym ciągu łączącym polskie Góry Stołowe, z górami po czeskiej stronie. Schronisko jest położne na obrzeżach wsi Pasterka  - Pasterka18.

Liczba miejsc noclegowych: 47 Możliwość dojazdu samochodem pod samo schronisko, pokoje wieloosobowe (2,4,6,8), łazienki z prysznicami, niektóre pokoje z umywalką, miejsce na ognisko lub grill.W „Pasterce” jest ciepła woda i wrzątek gratis dla wszystkich.

Dużym walorem schroniska jest cisza spokój i brak zasięgu........... . Z okien schroniska piękny widok na Szczelinie Wielki i Szczeliniec Mały, można również podziwiać przepiękne wschody słońca!! Przez Pasterkę przechodzi szlak do Kudowy Zdroju przez Błędne Skały i do Karłowa.

CHOCIESZÓW

kontakt   607993985  e-mail: ranchovaquera@tlen.pl

Na tle Wysokiego Wygonu (565 m.n.p.m.) - po stronie lewej i Golca (532 m.n.p.m).Rancho Vaquera położone jest nad potokiem Cicha (lewy dopływ Bystrzycy Dusznickiej ), u wschodniego podnóża Gór Stołowych na obszarze zwanym również Wysoczyzną Chocieszowa. Ta część Chocieszowa to dawniej odrębna wioska Borownik (Bobrownik), która od początku swojego powstania (XVII w.) stanowiła jego kolonię. Rancho znajduję się na granicy wsi przy odnodze drogi prowadzącej z Chocieszowa do Wambierzyc przez Studzienną. Piękne, malownicze położenie i wspaniała atmosfera stworzona przez jej właścicieli : Darię Ostrowską i Reinholda Liedtke to główny atut wyróżniający tą stadninę od pozostałych. W ośrodku tym prowadzona jest jazda konna w stylu western, wycieczki konne, rajdy konne z bryczką lub w siodle, rajdy ekstremalne i kuligi. Specjalność rancha to układanie koni metodą Natural Horsemanship. Corocznie w ostatni weekend sierpnia odbywają się tutaj zawody w typowych konkurencjach dla stylu western. Aktualni mieszkańcy Rancha Vaquera poza wspomnianymi powyżej właścicielami Darią i Reinholdem to : Nabor i Zuryn (norwegian fiord), Souvenir (hucuło-fiord), Mocca (hucuło-wlkp), Kalina (fiord-młp), Dżamira (hucuło-arab-młp) i Pegaz (haflinger). Nad bezpieczeństwem całości czuwają psy : Brenda (bernardyn), Dolina (owczarek niemiecki) i Max (labrador).

 Łowisko pstrąga w Chocieszowie. 

Łowisko w Chocieszowie położone jest w bardzo atrakcyjnym miejscu, otoczonym lasami, mnóstwem zieleni i posiada dwa stawy rybne. Łowisko poleca zawsze świeże, smaczne ryby: karpie, pstrągi, jesiotry i inne. Oferuje własny sprzęt wędkarski i przynętę. Na miejscu smażalnia, grill, ognisko, stoliki z ławeczkami pod zadaszeniem i w cieniu drzew oraz park i plac zabaw dla dzieci. Znajduje się także Domek na wodzie - czyli zadaszony kominek z grillem i z miejscami siedzącymi na 50 osób - smażalnia - bar, oferuje smaczne zestawy dań i uprzejmą obsługę. Łowisko z  miejscami noclegowymi oraz dużym, ogrodzonym parkingiem. Dodatkową atrakcją łowiska są jazdy konne. 

STUDZIENNO

Studzienno to urocza i malowniczo położona w małej kotlince pomiędzy Polanicą Zdrój a Wambierzycami, schowana wśród zalesionych stoków Gór Stołowych, na obrzeżach Stołowogórskiego Parku Narodowego.W wyższej partii wioski kilka zabudowań. Studzienno ciągnie się wzdłuż drogi biegnącej od Chocieszowa, do Wambierzyc, panuje tu niezwykła atmosfera ciszy i spokoju. We wsi Studzienno,  można spotkać kilka chat utrzymanych do chwili obecnej, w regionalnej  sudeckiej architekturze. 

   Przez wieś,  prowadzi czerwony główny szlak sudecki  im. Orłowicza.

 Studzienno to doskonałe miejsce wypadowe do zwiedzania Gór Stołowych i okolicznych miejscowości. Do Wambierzyc  jest zaledwie pół godziny marszu,  a od np. Polanicy Zdrój dzieli nas odległość zaledwie 10 km. Ze Studziennej możemy udać się na pieszą wycieczkę  do  Skalnych Grzybów (25 min), należącym do Stołowogórskiego Parku Narodowego a  jedynie 4 kilometry dzieli nas  od skansenu w Wambierzycach  Studzienno to daleka od miast, pośród lasów, zagubiona malutka wieś, którą  polecam każdemu turyście do odwiedzenia. Jeśli jadę w tym terenie na rowerku ,staram się nie ominąć Studziennej,  którą darze szczególną sympatią.         

Gospodarstwo Agroturystyczne  Pod Rogaczem - Studzienno

Gospodarstwo Pod Rogaczem położone jest w małej kotlince pomiędzy Polanicą Zdrój a Wambierzycami, na skraju Gór Stołowych tuż przy szlaku czerwonym. Do dyspozycji gości przewodnik po Górach Stołowych na miejscu. Do dyspozycji gosci 50-u miejsc noclegowych, letnie kąpielisko z brodzikiem, mini łowisko,bar-smażalnia czynny od maja do października, sauna,stół do tenisa stołowego,boisko do siatkówki,koszykówki.

W gospodarstwie możliwe jest korzystanie z pełnego wyżywienia lub z wybranych opcji.Na miejscu organizowane są różne imprezy okolicznościowe (myśliwskie, turystyczne, bankiety, małe przyjęcia weselne, itp.), pieczenie barana, prosiaka, ogniska oraz jazda bryczką i kuligi na zamówienie.Można przywieźć do nas swojego ulubionego czworonoga. Porozumiewamy się z Gośćmi także w jęz. niemieckim. Mirosław Jagodziński,Studzienno.