Góry Sowie - pozostałe ciekawe  miejsca i atrakcje   

Kalenica ( 964 m).

Tworzy wraz z Słoneczną najwyższą kulminację środkowej części  Gór Sowich. Wierzchołek Kalenicy (964 m ) zajmuje stalowa, ażurowa dwupoziomowa wieża widokowa z 1923 roku, o wysokości  20 m . Te 70 stopni warto, a nawet trzeba pokonać, stal jest solidna, ale prześwity bardzo duże, więc przy oblodzeniu należy zachować najwyższą ostrożność.  

Z platformy w kierunku północnym widać na pierwszym planie nizinną Bielawę, za nią Dzierżoniów, dalej, wyrastającą z równiny świętą górę Ślężę.  

Widok z wieży na Kalenicy w kier. Wielkiej Sowy. A dalej  na wschodzie (na prawo) Ząbkowice Śląskie. Od strony południowej na pierwszym planie rysuje się zabudowana, wieża kopalni w Słupcu, w prawo od niej Nowa Ruda, a jeszcze bardziej w prawo Góry Kamienne, Wałbrzyskie i Karkonosze, a w końcu wieża na Wielkiej Sowie. Na drugim planie, za Nową Rudą, widać Góry Stołowe, na lewo od nich wał Gór Bystrzyckich, dalej Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, potem Złote i fragment grzbietu  Gór Bardzkich –  niemal wszystko.  

Poniżej szczytu wiją się skarłowaciałe buki, rezerwatu „Bukowa Kalenica”. Jest to, rezerwat leśno- florystyczny, o powierzchni 28,8 ha , powstał w 1949 r.,  stworzony dla zachowania pierwotnego lasu, typu kwaśnej buczyny sudeckiej, w szczytowych partiach Kalenicy i Słonecznej, oraz na ich pn. zboczach. W drzewostanie oprócz Buczyny występuje także Jawor i świerk. Kalenica to drugi po Wielkiej Sowie, najczęściej odwiedzany szczyt w Górach Sowich.   

W Górach Sowich powstały dwie platformy widokowe. Pierwsza powojenna platforma widokowa, powstała w 20111 roku. Znajduje się przy drodze, na urwistym zboczu Kociego Grzbietu, powyżej łowiska pstrąga w górnej Bielawie.Z tarasu platformy, można podziwiać piękną panoramę Gór Sowich panoramę Kotliny Dzierżoniowskiej ze Ślężą i z drugiej strony, Ciemny Jar i Kalenicę. 

Platforma widokowa powstała dzięki incjatywie Stowarzyszenia Wielka Sowa  Konstrukcja nośna zbudowana jest ze stali, natomiast podest i balustrady wykonane są z drewna modrzewiowego. Druga platforma widokowa powstała w 2013 roku, poniżej Koziego Siodła, przy dolnej drodze z Przełęczy Jugowskiej na Kozie Siodło.

      Zimna Polana - Bielawska Polanka - Wigancicka Polana  

Popularne  trzy  polanki w środkowej części Gór Sowich, głównie pełniące role miejsc odpoczynku dla turystów w drodze na szczyt Kalenicy. Najbliżej Kalenicy położona jest Zimna Polana (niem. Kaltes Plänel) – przełęcz 879 m n.p.m. między szczytami Rymarza ( 913 m n.p.m.), a Słonecznej, ( 960 m n.p.m.). Zimna Polana to niewielka śródleśna polana porośnięta świerkowymi choinkami, nazwę swą wzięła od zimnego źródełka znajdującego się na północ od przełęczy, w niewielkiej odległości -  w rejonie źródliskowym Pieszyckiego Potoku. Na Zimną Polankę od strony Jugowa, najszybciej można dotrzeć idąc stokiem Rymarza.   

Na Zimnej Polanie znajduje się węzeł szlaków turystycznych i skrzyżowanie dróg leśnych łączącym dolinę Pieszyckiego Potoku i dolinę Jugowskiego Potoku po południowej stronie, oraz drogi trawersujące Słoneczną i Kalenicę oraz Rymarza, jedną z nich jest Huzarska Droga - w okresie wojny siedmioletniej, po drodze tej poruszali się huzarzy z fortu w Srebrnej Górze a w okresie od lipca 1760 do marca 1763 r. stacjonował  tu oddział żołnierzy austriackich. Przez Zimną Polankę przebiega trasa biegowa ,,Nietoperz'' i trasa Sudeckiej Strefy MTB.

 Bielawska Polanka

 Bielawska Polanka to przełęcz ( 803 m ) pomiędzy Kalenicą i Popielakiem, stanowiąca  węzeł szlaków turystycznych, dziesięciu  dróg i ścieżek leśnych. Z Bielawskiej Polanki możemy udać się w kierunku Srebrnej Góry czerwonym szlakiem, za polanką napotkamy bardzo kamienisty podejście na szczyt  Popielaka (856 n.p.m.).

Bielawska Polanka - Niedziela  28.10.2012r

Tą dość obszerną polankę, zna i ceni każdy turysta z okolic. Popularne miejsce spoczynku w drodze na szczyt Kalenicy, Przełęcz Jugowską, Przełęcz Woliborska i dalej do Srebrnej Góry. Obok wiaty na Bielawskiej Polance, w ostatnich latach znajduje się kopiec usypany przez wszędobylskie mrówki,  które w skuteczny sposób zakłócają sielankę podczas odpoczynku.

W zimie na Bielawskiej Polance często można spotkać narciarzy śladowych (przebiega tu trasa ,,Nietoperz'' z Przełęczy Jugowskiej) a w lecie amatorów rowerów górskich - przez polankę przebiegają popularne szlaki rowerowe.  

Poruszając się ze szczytu Popielaka w dół możemy podziwiać  ładny krajobraz, rzadka okazja w tej części Sowich (znaczne szkody w drzewostanie). Po tej stronie góry Popielak, u jej podnóża  znajduje się niewielka polanka - Wigancicka Polana (Weigelsdorfer Plänel) - przełęcz 788m n.p.m. Jest tu wiata i miejsce na ognisko, w tym miejscu przebiega  historyczna granica powiatu Kłodzko i Dzierżoniów. Licząc w kolejności od  Kalenicy, jest to ostatnia z trzech tytułowych  polanek - charakterystycznych  miejsc  na środkowym grzbiecie Gór Sowich. Idąc czy jadąc od  Wigancickiej Polany, dochodzimy na Przełęcz Woliborską - tu dalej  wybieram przeważnie  niebieski szlak turystyczny -  który jest zdecydowanie najszybszy a za czym idzie łatwiejszy do przejścia czy przejechania.  

 Mroczna tajemnica Gór Sowich - Podziemne sztolnie ,,Riese''

 Głuszyca - Sierpnica Podziemne Miasto Osówka  

Sztolnie Osówka położone są  obok  miejscowości Sierpnica, w gminie Głuszyca, dojazd do sztolni jest możliwy  przez wieś i dalej drogą asfaltową bezpośrednio na parking przed wejściem do sztolni.   Osówka to  najbardziej rozbudowana  część projektu Riese. Jeśli planujesz wypoczynek w Górach Sowich, nie możesz przegapić okazji obejrzenia pozostałości owianego tajemnicą ostatniego projektu III Rzeszy.Zapraszam do odwiedzenia Oficjalnej strony internetowej Podziemnego Miasta Osówka: www.osowka.pl. Znajdziesz tu niezbędne informacje dotyczące Kompleksu Osówka, oraz innych atrakcji turystycznych w Gminie Głuszyca.

Największym znanym kompleksem poniemieckim na terenie Gór Sowich jest "Włodarz" ("Wolfsberg"), część ogromnego projektu budowlano-górniczego o kryptonimie "Riese" ("Olbrzym"). Znajduje się on na północno-zachodnim zboczu góry o tej samej nazwie (811 m n.p.m.), niedaleko Jugowic Górnych (Jawornik). W sztolniach panują specyficzne warunki, z tego względu goście powinni odpowiednio się przygotować: temperatura 5-10 st. zależnie od miejsca,  b. duża wilgotność rzędu 95% i lekki ruch powietrza w sztolniach spowodowany grawitacyjną wentylacją obiektu, na zewnątrz teren osłonięty wysokimi drzewami. Ubiór: proszę się przygotować na mokre chodniki, strój sportowy, wygodny (kurtka ew. ciepła bluza duża wilgotność wzmaga odczuwanie niskiej temperatury), goście zwiedzają obiekt bezwzględnie w kaskach wydawanych przez przewodnika.

* osoby starsze i dzieci mogą mieć jedynie trudność z wejściem na łódki, jednak przewodnik prowadzący grupę udzieli niezbędnej pomocy, z tego względu wszystkie osoby będące w stanie poruszać się sprawnie o własnych siłach nie powinny mieć problemu z pokonaniem trasy. Obiekt ma zainstalowane sekwencyjnie włączane oświetlenie trasy turystycznej do tego część kasków wyposażona jest w latarki z tego względu nie ma potrzeby przywożenia własnych latarek.

WEJŚCIA DO SZTOLNI W GODZ. 9.00-17.00  

Za dodatkową opłatą można: pojeździć czołgiem + 15 zł od osoby (2011r), płynąć po podziemiach łódkami + 10 zł od osoby (2011r), zamówić bigos lub grochówkę wojskową z pieczywem + 10 zł od osoby (2011r).Przy kompleksie Włodarz znajduje się także Muzeum Sprzętu Militarnego.

Więcej informacji o tajemniczych podziemiach na:

Sierpnica

Sierpnica to wieś łańcuchowa długa na 2,5 kilometra, położona w zaklęśnięciu między Wzgórzami Wyrębińskimi a masywie Włodarza. Sierpnica dzięki doskonałym warunkom naturalnym jest obecnie coraz chętniej odwiedzana przez turystów.

Unikatowy kościół MB Śnieżnej z l.1548-64 z murowaną wieżą  z 1785 r. wewnątrz drewniane rzeźby gotyckie oraz barokowa chrzcielnica, ambona i organy z k. XVII w. We wsi, znajduje się kilka ciekawych domów mieszkalnych o konstrukcji zrębowej, ze stromymi dachami i oszalowanymi deskami szczytami, które były zamieszkiwane przez tkaczy, trzymających na poddaszach surowiec do przędzenia.

W Sierpnicy warto odwiedzić  agroturystykę „Gościniec Brodowo”  z czynnym barem i Łowiskiem Pstrąga. Specjałem Gościńca Brodowo  są pstrągi smażone według własnej, unikalnej receptury, podawane z frytkami i surówką. Na terenie Gościńca  Brodowo znajdują się dwa stawy-większy (15 arów) obfituje w różnorodność znakomitych gatunków ryb takich jak karpie pstrągi (tęczowy, źródlany, potokowy), płoć, amur biały (osiągający wagę do 6 kg), tołpyga pstra (nawet 6 kg), karaś, lin, szczupak(7,1 kg), sandacz, sum europejski, jaź złota orfa czy kiełb.

Znaleźć tu można takie okazy jak karp ważący 12 kg czy pstrąg o wadze 1,2 kg, o istnieniu których goście mogą przekonać się osobiście, łapiąc za wędkę. Mniejszy staw (8 arów) obfituje w dorodne pstrągi tęczowe, które po złapaniu przez gości i udaniu się do naszej kuchni lądują wprost na ich talerzach.

Całodzienny połów systemem „złap i wypuść” to jedynie 20zł za dwie wędki. Na gości czekają niespodzianki, takie jak strzelanie z wiatrówki czy dmuchawki pod okiem uważanego instruktora czy łowienie ryb z wykwalifikowanym, długoletnim wędkarzem.Na terenie  Gościńca  Brodowo jest  także mały zwierzyniec, w skład którego wchodzą pawie, kozy oraz króliki.

W Sierpnicy  przy drodze do Rzeczki i Walimia w kier. Wielkiej Sowy ( ul. Świerkowa ), można się zatrzymać na nocleg w agroturystyce "Grzesianka"  www.grzesianka.pl

W Sierpnicy  przy drodze do Rzeczki i Walimia w kier. Wielkiej Sowy ( ul. Świerkowa ), można się zatrzymać na nocleg w agroturystyce "Grzesianka"  www.grzesianka.pl  W  Grzesiance  możemy  liczyć na  masaż, termin zabiegu ustalany jest  indywidualnie, masaż klasyczny, leczniczy, relaksacyjny, masaż bańkami chiński - goście korzystają z 20% zniżki.

    Sierpnica  - widok z drogi na szczyt  Sokoła,  na górną część miejscowości - ul. Świerkowa

Zagórze Śląskie

Zagórze Śląskie jest turystyczną miejscowością usytuowaną u podnóża Gór Czarnych (pasmo Gór Wałbrzyskich). Zabudowania wsi ciągną się wzdłuż lewej skarpie rzeki Bystrzycy u stóp góry Chojna - 12km od Wałbrzycha i 15km od Świdnicy. Zagórze powstało w XIV w. jako podzamcze, dla panujących w zamku Grodno na górze Chojna. Wieś leży w województwie dolnośląskim na wysokości od 360 do 380 m. n.p.m. , w gminie Walim - obecnie liczy około 500 mieszkańców. Pomiędzy wsią a Jeziorem Bystrzyckim wznosi się grzbiet górski z trzema szczytami: Choiną, Drzewicą i Kurzętnikiem. Główną atrakcją turystyczną osady jest wspomniany zamek Grodno i Jezioro Bystrzyckie - którego stan obecny niestety jest daleki od dawnej świetności.

           Na zdjęciu Jezioro Bystrzyckie 2011r -  w tyle ośrodek Fregata

W drugiej połowie XIX wieku, nastąpił remont i udostępnienie Zamku zwiedzającym, co spowodowało przekształcenie się Zagórza w miejscowość letniskową. Na początku XX wieku atrakcyjność Zagórza wzrosła wraz z uruchomieniem Kolei Bystrzyckiej oraz utworzeniem Jeziora Bystrzyckiego.Przy zamku działa muzeum i rycerskie Bractwo Zamku Grodno w składzie wczesnośredniowiecznej Drużyny Walgard oraz średniowiecznej Drużyny Defensores Virtutum, dzięki którym można poznać ubiór, uzbrojenie i obyczaje naszych przodków. Rycerze współorganizują jarmark średniowieczny. Muzeum w zamku prezentuje eksponaty związane z historią zamku, a także obrazy z XVIII i XIX w., broń białą i wiele innych przedmiotów. Warownia Grodno słynie z wielu historii i legend.

W okresie międzywojennym we wsi funkcjonowało kilka hoteli i pensjonatów oraz schronisko młodzieżowe z polem namiotowym. Wśród wielu zamków znajdujących się na terenie Dolnego Śląska warto zwrócić szczególną uwagę na zamek w Zagórzy Ślaskim. Według części przekazów twierdzę w Zagórzu Śląskim zbudował w 1189 roku syn Władysława Wygnańca, książę Bolesław I Wysoki.

Jest on jednym z najbardziej malowniczo położonych zamków i jeden z ciekawszych przykładów architektury militarnej Śląska. Składa się z gotycko-renesansowego zamku górnego, oraz rozległego zamku dolnego. Pierwszymi właścicielami byli tu Piastowie świdniccy,  dalej rycerze-rabusie oraz ród von Logau (z Łagowa). Ci ostatni rozbudowali go w okresie renesansu we wspaniałą rezydencję. Po schodach można wspiąć się na wieżę i rozkoszować się widokiem na Jezioro Bystrzyckie i Góry Sowie. Zamek Grodno - znajduje się na początku zielonego szlaku, zamków piastowskich, jest to kameralny historyczny obiekt o niezwykłej atmosferze.

W XV w. była to siedziba rycerzy-rabusiów, w 1545 zamek na zlecenie cesarza Ferdynanda I przechodzi na własność rodziny von Logau  z Łagowa, zaniedbany zamek został przebudowany w nowym renesansowym stylu. W ramach przebudowy powstał dolny dziedziniec otoczony murem obronnym z pięcioma bastejami, brama wejściowa z budynkiem mieszkalnym, piekarnia, łaźnia i budynki gospodarcze.

Od 1774 r zamek przestał być rezydencją magnacką, zamieszkiwała w nim tylko służba. Budowla popadała w ruinę w 1789 r zawaliła się początkowo część okalających ją murów, a potem południowa ściana gotyckiego dziedzińca i zachodnie skrzydło mieszkalne. W 1823 r okoliczni chłopi kupili zamek, aby go rozebrać i sprzedać uzyskany materiał budowlany. Przed 100 laty rozpoczęto ratowanie zamkowych ruin. Dziś robią wrażenie: dekoracja sgraffitowa bramy wejściowej, fragmenty renesansowej attyki, portal z czerwonego piaskowca, prowadzący na zamek górny. Z tego okresu przebudowy pochodzą interesujące detale rzeźbiarskie i architektoniczne, zwłaszcza portale z szarego piaskowca w pomieszczeniach zamku górnego oraz zaliczany do najpiękniejszych na Śląsku portal budynku przedbramia z 1570. 

W 1824 r zamek Grodno na mocy decyzji sądu, w dożywotnie użytkowanie otrzymał historyk profesor Jan Gustaw Büschnig z Wrocławia. Zamek Grodno został zabezpieczony przed dalszym zniszczeniem. Następcy profesora hrabia: Fryderyk Burghaus w latach 1840÷1855 oraz baron Maksymilian Zeidlitz w latach 1860÷1907 przeprowadzili wiele prac adaptacyjnych zmieniających oblicze zamku i przystosowujące go do celów turystycznych (powstała restauracja i muzeum). Dzięki powstaniu linii kolejowej do Zagórza  i uruchomienia tzw. Bystrzyckiego Ekspresu - specjalnego pociągu pospiesznego z Wrocławia przez Sobótkę, Świdnicę do Jedliny Zdroju, szybko wzrastała frekwencja ruchu turystycznego w Zagórzu i okolicy.

Do wybuchu II wojny światowej Grodno było w posiadaniu rodziny Zeidlitz'ów.Od stycznia 2009 roku właścicielem zamku Grodno stała się gmina Walim, która powierzyła zarządzanie zamkiem na ręce samorządowej instytucji kultury pod nazwą, Centrum Kultury i Turystki w Walimiu.

W zamku organizowane są imprezy, które mają za zadanie urozmaicić atmosferę panującą na zamku. Dwie największe to Ogólnopolski Festiwal Filmów Amatorskich „Biała Dama” i Jarmark Księżnej Agnieszki. Jarmark Księżnej Agnieszki jest imprezą organizowaną od wielu lat (wcześniej organizowany był pod nazwą „Jarmark średniowieczny”). Przez dwa dni trwania imprezy rycerze i damy dworu przenoszą, odwiedzających Zamek Grodno gości, w odległe czasy średniowiecza.Zamkowe mury zamieniają się w tętniącą życiem osadę handlową, gdzie rzemieślnicy wystawiają swoje wyroby, a odwiedzający turyści mają okazję zobaczyć pokazy tańców, walk rycerskich, uczestniczyć w inscenizacjach historycznych oraz włączyć się w gry i zabawy plebejskie.

Ogólnopolski Festiwal Filmów Amatorskich „Biała Dama” ma kilkuletnią tradycję i cieszy się powodzeniem wśród ogólnopolskiej publiczności i twórców. Jest to impreza organizowana z rozmachem, towarzyszą jej koncerty, pokazy teatralne, pokazy sztucznych ogni, pokazy walk rycerskich i inne. Najważniejsze są jednak nocne pokazy filmów nadesłanych z całej Polski . Festiwal jest organizowany w pierwszej dekadzie Sierpnia i trwa trzy dni. Na zamku jest także galeria, w której odbywają się wernisaże sztuki współczesnej. Przy szczególnych okazjach zamek można zwiedzać także w nocy.Przez cały rok na zamku, otwarty jest punkt Informacji Turystycznej. Sprzedawane są dzieła sztuki, pamiątki i książki związane z historią zamku, a także przewodniki z innymi atrakcjami regionu. Turyści mogą też skorzystać z przepysznej kuchni zamkowej.Na uwagę zasługuje również rosnąca na dziedzińcu 500-letnia lipa i ustawiona nieopodal armata - prezent cesarza Wilhelma dla ówczesnego właściciela Grodna, Ferdynanda von Zedlitz.  

Jezioro  Lubachowskie -  Bystrzyckie... dawniej  kwitło życiem turystycznym zarówno przed wojną jak i przez długie lata za czasów PRL-u. Zagórze oddzielone jest od jeziora zalesionymi wzniesieniami: Grodna (z zamkiem) i górą Drewnica. Jezioro Bystrzyckie (Lubachowskie) zalicza się do najpiękniejszych jezior zaporowych w Sudetach. Znajduje się w dolinie między Górami Sowimi od wschodu i Pogórzem Wałbrzyskim od zachodu.

W Zagórzu Śląskim i okolicy powstały piękne obiekty turystyczne obsługujące ruch wokół jeziora, na plaży trudno było znaleźć  miejsce, czynne były wypożyczalnie  sprzętu wodnego. Przez jezioro przerzucono stalową wiszącą kładkę dla pieszych. Do lat pięćdziesiątych po jego wodach pływał turystyczny statek parowy.

Okres świetności jeziora Bystrzyckiego, to niestety przeszłość. Woda w jeziorze  nie wiadomo jakiej jest klasy .... kąpiel jest zabroniona a utrzymanie czystości wokół samego zbiornika to osobny temat, mimo to zbiornik ma bardzo dobrą opinię wśród wędkarzy. Nad Jezioro Lubachowskie jednak mimo wszystko warto przyjechać, żeby zachwycić się pięknym położeniem jeziora i  zaliczyć wrażenia  z oglądania wyjątkowej zapory. Warto odwiedzić i zatrzymać się w Pensjonacie ,,Fregata''  historycznym obiekcie dawnego schroniska Schlesiertalbaude.

Pensjonat z Restauracją Fregata nad Jeziorem Bystrzyckim jest pięknie położony wśród lasów, restauracja w formie tawerny oraz letnia restauracja na wodzie serwuje dania z ryb. Pokoje dla gości są  nietuzinkowe, niebanalne, każdy posiada swój własny, niepowtarzalny klimat i charakter, możesz spędzić noc w pokoju niczym na paryskim Monmarte, Moulin Rouge,  czy w pokoju Ani z Zielonego Wzgórza, pokoju orientalnym, romantycznym pokoju lawendowym, pokoju córki rybaka. Do dyspozycji Gości jacuzzi na wolnym powietrzu - jest to  największa atrakcja zimą!!

Nad jeziorem obok mostu wiszącego, znajduje się wypożyczalnia sprzętu wodnego Przystań Aligator, dzięki której można miło i aktywnie spędzić czas. W dyspozycji dla turystów są kajaki, rowery wodne 3 i 5-osobowe oraz kanoe w przystępnych cenach.

W Zagórzu powstało Stowarzyszenie Miłośników Zagórza Śląskiego to społeczna, pozarządowa i dobrowolna organizacja pożytku publicznego – „non profit”, działająca na terenie sołectwa Zagórze Śląskie w gminie Walim.

Powstanie Stowarzyszenia w lutym 2010 roku, było konsekwencją na sprzeciw wielu mieszkańców i turystów wobec ciągłej utraty przez miejscowość Zagórze Śląskie walorów i rangi miejscowości turystyczno – rekreacyjnej. Członkami Stowarzyszenia są ludzie, którym nie są obojętne losy Zagórza Śląskiego, są to osoby, które sprzeciwiają się postępującej degradacji Zagórza Śląskiego, wykorzystywaniu promocji i działań na rzecz miejscowości w celu osiągnięcia tylko własnych korzyści politycznych, businessowych czy też prywatnych.    

Jednym z głównych celów statutowych Stowarzyszenia jest popularyzowanie walorów Zagórza Śląskiego i okolicy, wśród priorytetowych dla nas zagadnień są między innymi: oddanie do użytku mostu wiszącego na Jeziorze Bystrzyckim, dobre oznakowanie atrakcji turystycznych w Zagórzu i okolicach, budowa parkingów szczególnie w centrum Zagórza Śląskiego i na trasie wokół jeziora, budowa chodników, uregulowanie sytuacji drastycznie szpecących oraz zagrażających bezpieczeństwu budynków: baru „Podzamcze” z centrum Zagórza oraz restauracji „Wodniak”, interwencje w sprawie prowadzenia gospodarki wodnej na jeziorze z punktu widzenia ekologii, utworzenie kąpieliska nad Jeziorem Bystrzyckim, budowa ścieżek rowerowych dla turystów.                  

Projekt „Sudecka Kraina Zakochanych”, którego twórcą jest Stowarzyszenie Miłośników Zagórza Śląskiego, ma na celu promocję najciekawszych miejsc na Dolnym Śląsku. Szczególną uwagą obdarzono zabytki z powiatów wałbrzyskiego i świdnickiego. To właśnie przez nie przebiegać ma szlak turystyczny dla zakochanych.– Ten projekt ma wyróżnić Sudety na tle kraju. Chcemy wypromować zakątki, które cieszyć się będą szczególnym zainteresowaniem par wybierających się w romantyczną podróż, czy planujących zaręczyny w jakimś niezwykłym miejscu – tłumaczy pomysłodawca projektu Mateusz Wyrzykowski.

Wśród miłosnych zakątków znaleźć się ma między innymi Jezioro Bystrzyckie, Pałac Jedlinka, kościoły w Grzmiącej i Sierpnicy oraz Świdnica. W ramach współpracy podpisano wczoraj w Starostwie Powiatowym w Wałbrzychu list intencyjny. Wśród sygnatariuszy znaleźli się przedstawiciele samorządów i stowarzyszeń z terenu powiatów świdnickiego i wałbrzyskiego. Jak zapewniają pomysłodawcy przedsięwzięcia będzie to niezwykła promocja dla regionu.

Za Zagórzem w stronę Lubachowa położone jest restrauracja-łowisko ,,Szuwarek''.

Lubachów

Lubachów – malownicza wieś  w gminie Świdnica, położona w Dolinie Rzeki Bystrzycy, granicząca z Bystrzycą Górną i Zagórzem Śląskim. Niemiecka nazwa Lubachowa - Breytenhayn, nawiązywała z pewnością  do porastających okolice bujnych lasów. Na terenie Lubachowa jest 9 wiaduktów i mostów kolejowych z początku XX-wieku. Mosty posiadają przeważnie  3-5 przęseł o ciekawej  i różnej  konstrukcji, zbudowane zostały na wysokich kamiennych filarach. 

 Niemcy dziki przełom rzeki Bystrzycy przegrodzili kamienną tamą, zbudowaną w  latach 1911 - 14.Zapora wybudowana jest z pozyskanego w okolicy kamienia - gnejsowych bloków, ma długość w koronie 230 m , wysokość 44 m i szerokość u podstawy 29 m . Wyposażona jest w 10 stałych otworów przelewowych, cztery upusty ulgi w środkowej części korpusu oraz dwa upusty denne – łączna przepustowość 318 m sześc. wody na sekundę. Dotychczas nigdy takiego przepływu nie odnotowano, największy wydarzył się podczas powodzi w 1997 r. i wynosił 294 m sześc./s., w tym okresie podobno woda przepływała również przez górę zapory. Zapora oczywiście znajduje się w Lubachowie, ale często lokalizowana jest i łączona  z Zagórzem Śląskim.

Filmik przedstawia zrzut wody z zbiornika po w czasie bardzo dużych  opadach deszczu. Zapora w Lubachowie i powstały zbiornik, chroni przed powodzą nie tylko sam Lubachów, ale wszystkie miasta i wsie przez które przepływa rzeka Bystrzyca. Pojemność zbiornika 8 mln m3, powierzchnia zbiornika wynosi 51ha.

Wąska kręta dolina rzeki tworzy urozmaiconą linię brzegu zalewu, wzbogaconą zatokami u ujść dopływów Bystrzycy, w tym największej Młynówki. Brzegi jeziora są strome, gęsto usiane skałkami gnejsowymi o fantazyjnych kształtach, całkowicie porośnięte lasami mieszanymi, głownie bukowo-świerkowymi, z domieszką innych gatunków.

Jezioro rozlało się na terenie niegdysiejszej Śląskiej Doliny- Schlesierthal, której wszystkich mieszkańców wysiedlono. Osada ta była skromnym osiedlem górniczym, początkowa część doliny przynależała do Zagórza ( Kynauertal ) a końcowa prawdopodobnie do Lubachowa.

Składała się zaledwie z kilku domostw. W ramach przeprowadzonej w latach 1994–1996 inwentaryzacji zachowanych reliktów działalności górniczej w Górach Sowich opisano m.in. wyrobiska górnicze 157 zlokalizowane na lewym i prawym brzegu jeziora zaporowego na rzece Bystrzycy. Wyrobiska te stanowią pozostałości robót górniczych prowadzonych w okolicach nieistniejącej wsi Schlesierthal. Relikty wyrobisk górniczych na lewym brzegu jeziora Bystrzyckiego zlokalizowane są we wschodniej części szczytowych partii góry Kurzętnik.                                       

    Muzeum Energetyki w Elektrowni Wodnej Lubachów  

Ciekawostka: elektrownia wodna znajduje się nie tuż pod tamą, ale prawie 800 m niżej, w Lubachowie, przy drodze do Świdnicy, można ją zwiedzać. Do zbudowanej kilkaset metrów poniżej zapory elektrowni wodnej woda ze zbiornika trafia podziemnym kanałem o średnicy 180 cm. Trafia do przełyków trzech turbin (Francisa firmy J.M. Voith) o zapotrzebowaniu 4,6 m sześc/s. Generatory (Siemens) przetwarzają energię wody na energię elektryczną – największa osiągana tu moc wynosi 1200 kW. Obiekt w Lubachowie posiada wiele oryginalnych, pochodzących z lat dwudziestych ubiegłego wieku elementów wyposażenia technicznego Dookoła wiele ciekawych skał, m.in. gnejsy sowiogórskie.  

Zespół elektrowni wodnej złożony z budynku elektrowni i domu mieszkalnego murowanego z kamienia. Obiekt powstał w latach 1912 - 17. Budynek elektrowni zawiera siłownię i rozdzielnię z trzem turbinami o łącznej mocy ok. 1,2 MW. Zachowała się większość oryginalnego wyposażenia i urządzeń kontrolno - pomiarowych z 1913r. Elektrownia położona jest poniżej zapory, połączona z nią rurociągiem doprowadzającym wodę. W budynku elektrowni wodnej znajduje się Muzeum Techniki otwarte w 1996r. Prowadzone jest przez Zakład Energetyczny w czynnej elektrowni wodnej. Eksponowane są czynne urządzenia energetyczne w tym dwa turbozespoły o mocy 1,2 KW, sprzęt pomiarowy i inne urządzenia. Jednak funkcjonowanie elektrowni, powoduje to, że zwiedzanie ma ograniczony charakter. 

Widok na tamę od strony Lubachowa, w dalszej perspektywie Schlesiertalbaude (Fregata)

Historia elektrowni wodnej w Lubachowie sięga końca XIX wieku, kiedy to tereny Dolnego Śląska kilkakrotnie nawiedzały duże powodzie. Powstały wówczas koncepcje wybudowania systemu zbiorników retencyjnych i regulacji rzek górskich. Przy zbiorniku zaprojektowano również elektrownię, która miała zaopatrywać w energię elektryczną Świdnicę i  okoliczne miejscowości. Budowa zapory  została ukończona w 1917 roku i utworzyła zalew o powierzchni ok. 51 ha, pojemności 8 mln m³ wody i długości zbiornika wzdłuż rzeki 3,1 km.

Do końca wojny elektrownia nie przerwanie pracowała a jej obsługą zajmowało się 12-tu pracowników, mieszkających  w budynku obok elektrowni. Hydrozespoły osiągają moc maksymalną 1200 kW. Woda do turbin dostarczona jest ze zbiornika rurociągiem podziemnym o średnicy 180 cm. Elektrownia wodna w Lubachowie należy do jednych z większych i najciekawszych obiektów tego typu na Dolnym Śląsku. Posiada wiele oryginalnych elementów wyposażenia, pochodzących z lat dwudziestych ubiegłego wieku oraz unikatowy wystrój hali maszyn i nastawni. Znajdujące się tu mierniki, aparatura łączeniowa czy detale wystroju do dziś są sprawne technicznie i cieszą oko nie tylko fachowców.

Schronisko młodzieżowe w Lubachowie  - www.schronisko.lubachow.pl/

Szkolne Schronisko Młodzieżowe w Lubachowie to nowoczesna, doskonale wyposażona placówka, która na tle działających tego typu ośrodków, zaliczana jest  do najwyższej pierwszej kategorii. Placówka w pełni przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych . Szkolne schronisko młodzieżowe w Lubachowie dysponuje 2 samoobsługowymi jadalniami z pełnym wyposażeniem - na  potrzeby klientów organizowane są również usługi cateringowe

W Lubachowie warto odwiedzić Pensjonat  Mariaż z  Restauracją. 

Wokół pensjonatu rozciąga się duży, ogrodzony teren rekreacyjny z placem zabaw dla dzieci oraz miejscem na ognisko i grilla, jest tu również niewielki staw, w którym Goście mogą sami łowić  pstrąga i oddają kucharzowi do smażenia. Niewątpliwą atrakcją dla dzieci i dorosłych jest  hodowla osiołków - gdzie można miło spędzić czas z tymi sympatycznymi zwierzakami.Nocując w pensjonacie możemy  rano zjeść smaczne wiejskie śniadanko w cenie noclegu (możliwość wyboru spośród 15 zestawów) - serwowane o wskazanej godzinie również  "do łóżka"... Restauracja czynna jest codziennie od godz.10.00 do ostatniego klienta.

 

  Lubachów - Breitenhain na starej pocztówce

  Olszyniec  www.agrobeatus.pl

Agroturystyka AgroBeatus to niewielkie gospodarstwo w górach , gdzie czekają na Państwa dwa dwuosobowe, pokoje z kuchnią i łazienką, zagospodarowany ogród łączący się bezpośrednio z lasem i padokami, konie, psy i życzliwi właściciele. Położenie i specyfika gospodarstwa daje możliwość pełnego relaksu w kontakcie z przyrodą. Odpoczywając w ogrodzie można obserwować nie tylko pasące się konie ale sarny, jelenie, liczne gatunki ptaków, 20m od domu w lesie zbierać grzyby i poziomki, podziwiać gatunki chronionych roślin a nawet odnaleźć znak waloński.

Jesteśmy miłośnikami jazdy konnej, górskich wędrówek, jazdy na rowerze, nartach, dlatego zachęcamy do czynnego wypoczynku, dobrze znamy najbliższą okolicę, chętnie pomagamy w wyborze tras oraz planowaniu dalszych wycieczek. W pobliżu Beatusa można zwiedzać średniowieczne zamki, podziemne miasto Hitlera-Riese, odwiedzić nowy park linowy dla dzieci i dorosłych, letni tor saneczkowy, jezioro zaporowe i wiele innych.

Jeśli szukasz zgiełku i przepychu dużych stajni to u nas go nie znajdziesz. Znajdziesz tu za to cisze, spokój, możliwość obcowania z koniem w jego naturalnym środowisku, poznania jego wrodzonych zachowań i zwyczajów, których znajomość jest kluczem do zrozumienia jego psychiki i czerpania pełnej przyjemności z jazdy konnej :)

"Agro Beatus" to kameralne miejsce gdzie każdy może nauczyć się jeździć konno pod okiem wykwalifikowanego instruktora. Na naukę w szczególności zapraszamy dzieci i młodzież, dla dorosłych proponujemy wyjazdy w przepiękne plenery. Nasza oferta to przede wszystkim nauka jazdy konnej, spacery, wyjazdy w teren, mini-rajdy konne. Dla "maluchów" jazda na kucach walijskich (sek.A); dla pozostałych konie szlachetne- młp, xx. Jazdy indywidualne lub w małych grupach (2-4 os.).

Noclegi w dwóch 2/os. pokojach z kuchnią i łazienką >>> www.agrobeatus.pl

Lasocin
Ścieżka przyrodnicza Lasocin – Kamionki. Ścieżka przebiega przez urocze, a także mniej uczęszczane tereny Gór Sowich. Proponowaną wędrówkę warto odbyć w różnych
porach roku, aby prześledzić ciekawe zmiany zachodzące w przyrodzie. Wiosną będziemy
podziwiać świeżą zieleń budzącej się przyrody,lato przywita nas śpiewem ptaków i kwitnącymi
kwiatami. Jesień oczaruje całą gamą kolorów, natomiast zima ukoi ciszą i widokiem
spowitego bielą lasu. Ścieżka oznakowana jest pomarańczowymi trójkątami. Ponadto na trasie znajdują się tablice kierunkowe, oraz tablice szerzej opisujące różne aspekty środowiska przyrodniczego. Spacer ścieżką zajmuje około 2,5 godziny.Po drodze warto zwrócić uwagę na: pomnikowe lipy i dęby o obwodach ponad 4m,piękne widoki na dolinę Rościszowa, Lasocin i Kamionek, stary kamieniołom, miejsca dokarmiania leśnych zwierząt, malownicze górskie strumienie i potoki, uroczą ścieżkę biegnącą u podnóża Siedmiu Sówek, lasy bukowe, świerkowe i mieszane w różnym wieku oraz podmokły las zwany olsem. 

Łowisko Pstrąga "Cicha Woda" w Lasocinie.

  Ośrodek "Cicha Woda", położony jest w malowniczym i ekologicznym zakątku na Dolnym Śląsku - Lasocinie w gminie Pieszyce. Cicha Woda oferuje dla turystów oferuje: chatę wiejską z salą kominkową do spożywania złowionych pstrągów, taras, letni domek, dwa stawy z pstrągami, ogródek jordanowski dla dzieci, zwierzyniec, padok do jazdy konnej oraz zabudowania gospodarcze - całość na ogrodzonym terenie o powierzchni 4,5 ha. "Cicha Woda" w dolinie Sowiego Potoku jest jednym z takich miejsc gdzie rybę do zjedzenia można mieć w zasięgu wzroku, siedząc na tarasie i oczekując na zamówiona danie. Atrakcją w łowisku, szczególnie dla najmłodszych jest zwierzyniec i plac zabaw, świnie w tym wietnamska, lamy, osły, konie, kaczki itd maja tu swoje miejsce, do którego można bez problemu wejść, lub podejść. Jazda konna, na małych kucykach lub większych ogierach jest dodatkową zachętą do przyjazdu.Pstrągi podawane w "Cichej Wodzie" należą do najlepszych, jakie można zjeść na Dolnym Śląsku, dominującą rybą jest tu pstrąg tęczowy .. W ,,Cichej Wodzie w sierpniu odbywa się Pieszycki Przegląd Filmowy, prezentowane są tu realizacje należące do tzw. kina drugiego obiegu. Na imprezie pojawiają się znane postaci polskiego kina, z którymi można usiąść przy wspólnym stole i rozprawiać o kinie. 

Lasocin na starej pocztówce.

Potoczek - Wielka Sowa - Góry Sowie

 To już tylko przeszłość -  Budynek starej Bacówki

Stacja narciarska Wielka Sowa - Potoczek to były ośrodek w Górach Sowich, a nawet w całych Sudetach Środkowych, który oferował nartostradę o tak znacznej różnicy wysokości. Nartostrada prowadziła z samego szczytu Wielkiej Sowy, od górnej - do dolnej stacji wyciągu, liczyła sobie, około 1,7 km !!.. Ośrodek zlokalizowany, jest albo raczej na dzień dzisiejszy był,na zachodnio-północnych stoku Wielkiej Sowy. Do Potoczka, dojazd prowadzi przez Pieszyce, Rościszów i dalej drogą w kier. Przełęczy Walimskiej. Około 2 kilometrów przed przełęczą,  trzeba odbić w lewo pod sam wyciąg. Współrzędne GPS (dziesiętne): 50.692434 N, 16.49168 E Współrzędne GPS (stopnie): 50° 41.5461' N, 16° 29.5008' E. 

W skład nieczynnej stacji narciarskiej w Potoczku, wchodził obiekt schroniska górskiego  Bacówka, położony obok stóp Wielkiej Sowy 1015m.n.p.m. W 2010 roku po gruntownym remoncie, obiekt całkowicie nowej Bacówki, został ponownie udostępniony turystom. Obiekt przetrwał 4 lata,w styczniu 2015 roku zostały rozpoczęte prace rozbiórkowe i obiekt podzielił losy swojej poprzedniczki-starej bacówki.

Tak wyglądała nowa Bacówka w środku.....

Obecnie stacja narciarska Potoczek-Wielka Sowa jest w początkowej fazie budowy (stary wyciąg jest nieczynny od 2011 roku). W pieszyckim urzędzie, 6 sierpnia 2014 roku, miało miejsce podpisanie umowy dzierżawy terenów narciarskich położonych na północnym zboczu Wielkiej Sowy, pomiędzy Nadleśnictwem Świdnica, a spółką Development Elsoria Polska II Sp. z o.o. Umowa dzierżawy z Nadleśnictwem Świdnica została podpisana na okres 25 lat. ,,Chcemy na stoku Wielkiej Sowy zbudować ośrodek na najwyższym poziomie, w niczym nie odbiegający od europejskich standardów'' - mówił Andrzej Bartnicki, inwestor z Legnicy, prezes spółki Development Elsoria Polska II Sp. z o.o. Inwestor na razie nie deklarują kiedy ośrodek zostanie reaktywowany. Z pewnością nie nastąpi to w najbliższym lub w kolejnym sezonie zimowym.
- Planujemy kompleksową modernizację, a przygotowanie i przeprowadzenie wszelkich procedur wymaganych przy tego typu inwestycjach to długi proces, dlatego o konkretnym terminie otwarcia ośrodka będziemy informować po uzyskaniu niezbędnych zgód i decyzji administracyjnych - podkreśla inwestor.
Zapewnia, że warto będzie czekać na efekt finalny - w postaci nowoczesnego całorocznego ośrodka, wzbogacającego ofertę turystyczną regionu.

 Założenie planów inwestycyjnych nowego dzierżawcy tego terenu, zakłada powstanie całorocznej oferty dla turystów - której podstawą będzie nowoczesna infrastruktura narciarska i towarzysząca.
 Istniejący wyciąg narciarski na Wielką Sowę i pozostałe urządzenia nie odpowiadają współczesnym standardom. Naszym celem jest taka modernizacja ośrodka, aby stał się atrakcyjnym miejscem na zimowej mapie Dolnego Śląska. Przygotowujemy propozycję, która zadowoli zarówno zaawansowanych narciarzy jak i początkujących - mówił przedstawiciel inwestora.
Wiadomo już, że zakładane jest min. poszerzenie istniejącej trasy narciarskiej. Umożliwiają to zapisy planu miejscowego dla tego terenu powstałe dzięki współpracy Urzędu Miejskiego w Pieszycach z Nadleśnictwem Świdnica. Na Wielkiej Sowie ma powstać wyciąg o długości 1.750 m, wzdłuż dwukrotnie poszerzonej nartostrady – najprawdopodobniej  będzie to czteroosobowa kanapa, obiekt gastronomiczny u podnóża i parking na około osiemset aut. 

A więc pozostaje czekać na efekty, jeśli uda się zrealizować plany inwestora, może to być wiodący  ośrodek narciarski w tej części Sudetów.

  Uzdrowisko Jedlina Zdrój 

W Górach Sowich warto się wybrać, do uzdrowiska Jedlina Zdrój, odwiedzić Kompleks Sportowo-Turystyczny ,,Czarodziejska Góra Relax''  i zwiedzić centrum uzdrowiska.

Uzdrowiska Jedlina Zdrój - centrum - dom zdrojowy i pijalnia.

Kompleks Sportowo-Turystyczny ,,Czarodziejska Góra Relax'' 

Czarodziejska Góra Relax'' , to miejsce, które dostarczy Ci dużej dawki adrenaliny, moc wrażeń i jak sama nazwa wskazuje, można się tym miejscem oczarować. 

Pierwszą atrakcją Kompleksu (od 2008 roku) był letni tor saneczkowy, zbudowany jako jeden z dwunastu elementów Uzdrowiskowego Szlaku Turystyczno-Rekreacyjnego, z czasem kompleks się rozbudował i obecnie Czarodziejska Góra Relaks to imponujący obiekt sportowo-turystyczny, na terenie którego nikt nie ma prawa się nudzić. Tor Saneczkowy gwarantuje doskonałą zabawę dla tych dużych i małych. 400 metrów zjazdu pomiędzy drzewami i z wiatrem we włosach, gwarantuje niezapomniane wrażenia.

Centrum Sportów Górskich to park linowy z 5 trasami (Maluch, Junior, Standard, Extremum, Trasa Tyrolska), 15 metrowa wieża wspinaczkowa z 3 ścianami o różnym stopniu trudności, tor pontonowy (summertubing), deskorolka górska (mountainboard) czy też hulajnoga górska (monsterroller).
Na amatorów sportów zimowych czeka wyciąg narciarski. Łagodnie pochylony stok o długości nieco ponad 300 metrów to doskonałe miejsce do nauki jazdy na nartach. 

 W Parku Południowy obcujemy z bogatą florą i unikalnymi okazami roślinności (m.in. limba amerykańska). Doskonałe miejsce na urządzenie pikniku na zielonych dywanach parkowej ściółki oraz okazja do pogrania w bule na parkowych ścieżkach, bule można wypożyczyć w Barze pod Bykiem - Park Połudnowy. 

W Parku Południowym obok stacji wyciągu - nieco wyżej na lewo, uwagę zwraca kamienny pomnik w kształcie obelisku. Pomnik ten wystawiono w XIX wieku w 1893 roku, na cześć Carla Beinerta, człowieka niezwykle zasłużonego dla Jedliny  Zdroju. W 1849 roku założył Park Karlshaim na dzisiejszym wzgórzu pod wyciągiem narciarskim, zwanym Parkiem Południowym. Został urządzony według najlepszych wzorów zaczerpniętych z uzdrowisk niemieckich. Rzadkie okazy drzew i krzewów sprowadzano z całego świata. Zbudowano platformy widokowe, drewniane altany, ozdobne rzeźby, kolorowe ławeczki, zasadzono mnóstwo kwitnących krzewów i kwiatów. Obecnie Park Południowy wraca stopniowo do czasów swojej świetności.

Pałac w Jedlince znajduje się tuz obok Głuszycy, dlatego również warto odwiedzić ten interesujący historyczny i piękny obiekt. Poniżej filmik o pałacu:

Pałac Jedlinka prawdopodobnie wybudowany został w XIII wieku przez Bolka I. Większa rozbudowa pałacu nastąpiła w XIX wieku. Właścicielami byli m.in. rodzina Czettrizów, Hohbergów. Ostatnim prywatnym właścicielem majątku był Gustaw Boehm.
W okresie II wojny w pałacu urzędowała wspólnota nadzorująca budowę kompleksu Olbrzym (Riese) . Znajdowała się tu jedna z filii obozu Gross Rossen z obozem jenieckim. Obecnie pałac Jedlinka jest własnością prywatną, prowadzone są na dużą skalę prace konserwatorsko-renowacyjne. Pałac udostępniony jest dla zwiedzających. Bardzo ciekawy opis pałacu w Jedlince, polecam  do przeczytania: Tajemnicze miejsca w Polsce: Jedlinka - duchy, zakopane skarby i drzwi do schronu.

 Przy pałacu czynny jest Browar Jedlinka, z słodownią i w tej dawnej tradycji piwowarskiej  produkowane jest tu świeże  niepasteryzowane piwo. Ważone piwo w browarze  można wypić w restauracji obiektu, za  cenę :)) dedykowaną do posiadaczy grubych portfeli. Dla gości napełnionych piwem na pełny full i nie tylko, czeka do dyspozycji nowy hostel.